Chodzi za mną Harry Potter

-
Pewnie powinien przestać chodzić, skoro obejrzałam wszystkie części filmu.
Ale chodzi i wciąż o nim myślę.
Muszę się Wam przyznać, że nawet pozytywnie.
Wiele lat temu przebrnęłam przez (chyba) dwie części książki i odłożyłam na półkę o nazwie, nigdy więcej. Nie rozumiałam fenomenu tej książki, tak samo, jak i filmu. Dzisiaj zmieniłam zdanie, no może nie pieję z zachwytu, ale wiem już, co przeszkadzało mi wtedy polubić tego bohatera.
Kiedy wchodziły pierwsze części i film, ja nadal byłam pod wrażeniem Tolkiena i „Władcy pierścieni”. Nadal uważam to za wiekopomne dzieło i Harry Potter nie dorasta poziomem do tej książki, ale uznają ją za całkiem dobrą.
Dla dzieci i młodzieży w sam raz, dla dorosłych za prosta.
Tak samo film „Władcy pierścieni”, obejrzałam go „x” razy i nadal się nim zachwycam. Mogłabym do niego wracać i wracać i wracać. Oczywiście od dłuższego czasu tego nie robię i pewnie dlatego mogłam w końcu przekonać się do Harrego Pottera.
Po prostu nie oglądałam go już przez pryzmat fenomenu, jakim była trylogia Tolkiena. I stwierdzam, że to całkiem przyjemna opowieść dla dzieci i młodzieży. Z przyjemnością siadałam przed laptopem i przeżywałam przygody młodego czarodzieja i jego przyjaciół.
I właśnie na to zwróciłam uwagę w tym filmie. Na przyjaźń.
I dlatego Harry Potter za mną chodzi.
Bo to piękna opowieść o przyjaźni. Zło nie jest w nim eksponowane, a dobro, miłość, poświęcenie i właśnie przyjaźń. Że, nawet jeśli wszystko się wokół wali i pali, to przyjaciele są zawsze obok siebie, gotowi pomagać i ryzykować życiem. Oczywiście wszystko to zostało okraszone ułańską fantazją i odrobiną młodzieńczego szczęścia i brawury, której brakuje ludziom dorosłym.
I piękne w tym wszystkim jest to, że cała trójka doskonale się uzupełniała. Nie można powiedzieć,  że Harry był od nich lepszy. Każde z nich było inne, a jednak doskonale się dogadywali.
Ostatnią – 7 część bym skróciła, bo była za bardzo rozwleczona, ale ogólnie film był w porządku. Do książek raczej nie zajrzę, ale do filmów pewnie za jakiś czas wrócę.



link do zdjęcia:
https://www.filmweb.pl/film/Harry+Potter+i+Kamie%C5%84+Filozoficzny-2001-30571

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wycieczka do Berlina, Poczdamu i nie tylko cz.2

-
Obraz
  Ich war in Berlin . Czyli, byłam w Berlinie. No i rozczarowałam się tym miastem. Już piszę dlaczego. I pamiętajcie, że piszę o Berlinie, nie o całych Niemcach   Czytajcie. …………………………………………………………………… Jadąc do stolicy Niemiec wyobrażałam sobie idealne miasto, czyste, piękne, symetryczne i estetycznie powalające. Byłam w końcu w Hanowerze, który był piękny i w Hamburgu, który może nie był piękny, ale sensownie zorganizowany. Tego samego spodziewałam się, a nawet więcej, po Berlinie. Tymczasem (niestety) przyznaję mu tytuł najbrzydszego miasta, w którym byłam. I ja wiem, że większość aglomeracji znalazła się kiedyś po stronie NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej) czyli komunistycznej, ale przecież Warszawa też była w rękach komunistów i oni potrafili ją całkiem ładnie odbudować. Nawet Muranów i MDM mają swój urok. Tymczasem Berlin wygląda tak, jakby dziecko układało klocki w ciemności. Ani ładu, ani składu. Na przykład, na jednym placu mamy ustawione zupełnie ni...
Read more »

Jeśli będę sławna proszę, nie cytujcie mnie

-
Obraz
Do napisania tego postu natchnęły mnie cytaty różnych ludzi wyświetlane na ekranach w komunikacji miejskiej. Także w mojej pracy każdego dnia mijam złote myśli patrona szkoły. I tak się zastanawiam, po co je się umieszcza? Po co wyrywa się zdanie z dłuższej wypowiedzi i podaje, jako coś wartego przemyślenia? Zastanawiam się również nad tym, dlaczego niektórzy ludzie zbierają złote myśli i zapisują je w zeszytach? Czy oprócz tego, że je zapisali, to czy wracają potem do nich? Czy je rozważają? Czy tylko jest to chwilowy poryw serca? Czy ja, czytając cytaty w autobusie zastanawiam się nad ich sensem? Czy raczej zastanawiam się, po co mi to?  Czy osoby wypowiadając dane zdanie na pewno miały, to na myśli? A może to było zaprzeczenie w dłuższej wypowiedzi? I  tym sposobem zamiast złotej myśli, mamy anty myśl? No właśnie. I nie chodzi o to, że ja krytykuję osoby cytowane czy tych, dla których te krótkie wypowiedzi są ważne.  Sama mam dwa ulubione cytaty. Jeden, który pomaga mi...
Read more »

Studniówka

-
Obraz
 Czas studniówkowy uważam za rozpoczęty. I nie będę tu pisać o jednej imprezie, którą nota bene miałam w sobotę.  Jako nauczyciel mam to szczęście, że mogę co roku chodzić na studniówki. Oczywiście nie pojawiam się na wszystkich. Na pewno jestem na tych, na których są moi wychowankowie. W innych przypadkach wszystko zależy od tego, czy się zwiążę z klasami, które uczę. W tym roku wybrałam się, a wraz ze mną moi najfajniejsi znajomi z pracy. Plus inni🙂. Ale ja przecież nie chcę pisać o nas belfrach, a o bawiących się maturzystach. No, o nas pewnie trochę też. Ale od początku. Był taki moment w mojej pracy i nie chodzi o czas pandemii, że zastanawiałam się, czy w ogóle jest jeszcze sens robienia studniówek. Kiepskie zainteresowanie ze strony uczniów, szybko wychodzili i w ogóle atmosfera wokół tego balu była ciężka. Myślałam sobie, że młodzież dzisiaj ma tyle atrakcji, że studniówka nie jest już tym, na co się czeka. Na szczęście się myliłam. I chyba pomogła w tym pandemia. Bo ...
Read more »