Z przymrużeniem oczu

  Kilka dni temu spotkałam się z koleżankami i jedna z nich opowiedziała nam zmyśloną historię. Była sobie para zakochanych, Paul i Abigail, niestety rozdzieliła ich wielka rzeka, przez którą nie sposób było się przedostać. Abaigail zrozpaczona utratą ukochanego zaczęła szukać możliwości na przedostanie się na drugi brzeg. Spotkała rybaka, który powiedział do niej, że owszem może ją przewieźć na drugą stronę rzeki, ale Abigail musi zapłacić konkretną cenę. Ceną było oddanie się rybakowi. Dziewczyna poszła do matki i opowiedziała jej całą historię, łącznie z ceną, jaką wyznaczył rybak. Matka powiedziała jej, że decyzja należy no niej i ona nie będzie w to ingerować. Abigail podjęła decyzję i oddała się rybakowi, a ten potem przewiózł ją łodzią na drugi brzeg rzeki. Szczęśliwa dziewczyna pobiegła na spotkanie z Paulem, a kiedy już się spotkali, opowiedziała mu o tym, co zrobiła, żeby móc się z nim spotkać. Paul wyrzucił dziewczynę z domu i trzasnął jej przed nosem drzwiami. Na to p...

  Agata Błękitna Laguna przeszła jej najśmielsze oczekiwania. W życiu nie spodziewała się, że na świecie mogą istnieć tak przepiękne miejsca. Wynajęli cały dom dla siebie, który był postawiony przy plaży. Z tarasu można było zejść od razu na piękny, drobny, biały piasek. Sama laguna była niemalże zamknięta między wysokimi i ostrymi skałami. Od miejscowych dowiedziała się, że ten przesmyk oceanu, który widać był zabezpieczony przed mniejszymi drapieżnikami, a te naprawdę duże nie mogłyby tu wpłynąć, ponieważ woda była dla nich za płytka. A sama woda była błękitna, jak niebo, a woda spokojna i ciepła, tak że nie chciało się z niej wychodzić. To też ją dziwiło, ponieważ lecąc tu widziała, że na oceanie było jeszcze sporo lodu, gdy tymczasem na wyspie było ciepło i zielono, a woda cieplutka, jakby była podgrzana. Tutejsi powiedzieli jej, że mają tu taki mikroklimat, ale że nie obejmuje całej wyspy. Tylko małą część. Wylegiwała się z bratową na słońcu, jej bratanek robił zamki z piasku,...

  Agata Stała razem z rodziną na lądowisku helikopterów i czekała na transport do Błękitnej Laguny. Z jednej strony bardzo się cieszyła, że tam leci, a z drugiej strony Bartek znowu był nachmurzony, gdyż opuszczała go na dwa tygodnie. „Jak wrócimy, to weźmiemy ślub, wtedy będzie mnie miał na co dzień” – odegnała chmurne myśli. Ale i te o ślubie i weselu nie były dla niej łatwe. Bartek powiedział do niej, że dom już jest prawie gotowy i że nic nie stoi na przeszkodzie, żeby wziąć ślub teraz, kiedy są jej rodzice. Nie była pewna, czy jej to odpowiada, bo raczej szykowała się na ten krok na jesieni, a nie latem. Westchnęła. „Przecież ja chcę być jego żoną? Czemu więc się nie cieszę?” Jej przemyślenia przerwał przylot helikoptera i nie miała już więcej czasu na roztrząsanie tego, co miało nastąpić.   Bartek Był zły, że Agata znowu mu znika z oczu. Do tego leciała bardzo daleko, do Błękitnej Laguny, wyspy na której znajdowała się Kolonia Karna. Miał nadzieję, że za dwa tygodnie wró...