Kaszaloty i hipopotamy

-
Tak pieszczotliwie określa nas część społeczeństwa, która jest idealna, szczupła, wysportowana i zapewne bardzo młoda. Określenia te pojawiają się najczęściej w okolicach wakacji, kiedy to wylegamy na plażę i opalamy nasze schaby i boczki.
Idealna część społeczeństwa nie może przeżyć tego, że musi na nas patrzeć i usiłuje na wszelkie sposoby obrzydzić nam plażowanie. Chociażby takimi odzwierzęcymi określeniami.
Niestety, muszę tę grupę zasmucić, ponieważ my walenie, hipopotamy i zapewne foki, mamy Wasze komentarze głęboko w nosie i z radością eksponujemy swoje szlachetne ciała na piasku. Nasze wakacje mijają nam na przewracaniu się z boku na bok i chrupaniu popcornu tudzież drożdżówki. Z wielką radością spędzamy nasz urlop z ludźmi, którzy nas kochają, za to kim jesteśmy, a nie jakimi jesteśmy zewnętrznie. A Was nawet na tej plaży nie zauważamy, bo mamy swoje stado, w którym jest nam dobrze. Może i trafi się wśród nas i świnka morska, której nikt nie dogodzi, ale przecież wszyscy kochają świnki morskie, więc niech sobie z nami będzie.
A co do zwierząt, którymi jesteśmy określani, nie wiem jak reszta, ale ja jestem zaszczycona. 
Hipopotam- niebezpieczny pływak rzeczny, groźniejszy od krokodyla.
Wieloryb- oceaniczny długodystansowiec, inteligentny i język swój ma. Co do kaszalota, to drapieżnik, więc pamiętajcie, lepiej z nim nie zadzierać.
A foka? Czy ktoś widział chudą fokę? W końcu, kąpiąc się w Bałtyku jakaś warstwa ochronna dla wnętrzności jest potrzebna. 
I dlaczego nikt nie nazywa nas morsami albo słoniami morskimi, przecież też są pokaźnych rozmiarów? A taki manat?
Ja na przykład chciałabym być nazywana manatem. Zwierzęta te są łagodne i lubią sobie dryfować w wodzie. Zupełnie, jak ja. 
I na koniec.
Na pewno istnieją plaże, gdzie nikogo nie ma. Gdzie można dać odpocząć oczom od widoków ludzi, których nie chcemy oglądać. Na przykład Wybrzeże Szkieletowe w Namibii. Tam na pewno nie znajdziecie ani jednego hipopotama tylko same szkielety nieuważnych podróżników albo wraki statków.
A na polskich plażach bywa różnie. Raz trafi się kaszalot, a raz pająk topik. Kto tam przychodzi na to się godzi.
I tym rymem kończę. 
Pozdrawiam z pociągu, ale tekst dodam w domu.
Opalona foka
O przepraszam
Manat:)

















https://www.przystanekwroclaw.pl/2015/01/manat-z-afrykarium.html
Ps. Lekcja poglądowa:
Topik












By Norbert Schuller Baupi - Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=5660890



Kaszalot






By Gabriel Barathieu - https://www.flickr.com/photos/barathieu/7277953560/, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=24212362

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Pakerzy mają coś do przekazania

-
Obraz
Ostatnio natknęłam się na kilka rolek, w których młodzi (straszne, mają pewnie ze 30 dychy, a ja już mówię młodzi) i przypakowani mężczyźni z siłowni mówią mądre rzeczy. A dokładniej mówiąc, rozprawiają się ze stereotypami na temat wyglądu, z hejtem (mową nienawiści czy po prostu chamstwem) na temat osób korzystających z siłowni, a nie wyglądających na umięśnionych czy szczupłych itp. I fajnie, cieszę się z tych rolek i mam nadzieję, że ludzie którzy je robią rzeczywiście żyją według tego, co mówią. Ale natknęłam się na jeszcze jedną rolkę, w której przystojny (a jakże), napakowany i tu i tu i tam (a jakże), młody (a jakże) mężczyzna mówił do nas kobiet (choć zapewne młodszych), żeby się szanowały, żeby nie stawiały tylko na atrakcyjność w wyglądzie, żeby nie opierały swojego życia i wyborów na podstawie swojego wyglądu. Po tej wypowiedzi, zajrzałam do komentarzy. I poruszył mnie, w sensie negatywnym jeden z nich. Mianowicie, że kiedyś to tacy przypakowani kolesie, to byli debilami, a ...
Read more »

Korty – odc.1 - wstęp

-
Obraz
  Jak niektórzy z Was wiedzą od kilku lat usiłuję napisać książkę o życiu młodzieży w Jabłonnie w latach dziewięćdziesiątych. Jak na razie zrobiłam jeden wywiad, ogłosiłam wśród znajomych, że będę ich zapraszać na kolejne, ale jakoś mi się to wszystko rozmyło. Ale to nic straconego, ponieważ ja wiem, że ja to napiszę i że będzie to na bazie naszych, jabłonowskich wspomnień, tylko muszę jakoś to zacząć. Dlatego doszłam do wniosku, że będę na blogu publikować moje wspomnienia z Kortów i z okolic naszej wioski. Oczywiście nie mam zamiaru ujawniać żadnych naszych tajemnic i od nikogo tego też nie będę wymagała. Ale chcę Was, drodzy kortowi ludzie, z którymi, co i raz wspominamy te wspaniałe, cudowne czasy, zaprosić do współpracy, na razie on-line. Będę publikować luźno to, co mi się przypomni. Na razie bez żadnego zamysłu. A Was proszę o to, żebyście uzupełniali moje wpisy tym, co nosicie w pamięci. W komentarzach, w prywatnych wiadomościach, w e-mailu, możecie pisać do mnie na sylwian...
Read more »

Jeszcze słów kilka i książce "Chłopki- opowieść o naszych babkach"

-
Obraz
Przeczytałam w magazynie "Mówią wieki" recenzję dotyczącą książki Joanny Kuciel- Frydryszak "Chłopki- opowieść o naszych babkach". Ja już o niej kiedyś pisałam: https://zprzymruzeniemoczu.blogspot.com/2024/08/chopki-opowiesc-o-naszych-babkach.html?m=1. I jeśli już czytacie ten wpis, to warto zajrzeć pod ten link, ponieważ będę  kontynuować temat bez wracania do tego, co już wcześniej napisałam. Dzisiaj chcę Wam zwrócić uwagę na to, że fachowiec oceniający tę książkę, zauważył to samo, co ja. Że jest to książka reportażowa nie historyczna, że autorka pisze jednostronnie, że zabrakło w niej obiektywizmu i warsztatu historycznego. Że skupiła się na negatywach, że nie zrobiła rozróżnienia sytuacji pod względem rejonu Polski, zabór czy postęp gospodarczy. Ale to jest nieważne, ważne jest, to, że i mnie zabrakło w tej pozycji większej ilości pozytywnych zakończeń. Po przeczytaniu tej książki mam wrażenie, że Polska przełomu XIX i XX wieku, to było bardzo nieszczęśliwe, sm...
Read more »