Dzień Wagarowicza

-

 


Tak, tak wiem, to było w poniedziałek, a ja piszę z opóźnionym zapłonem. Tak naprawdę, to dopiero teraz mam chwilę spokoju i czas, żeby coś o tym dniu napisać. 

Kiedy byłam w podstawówce pierwszy dzień wiosny był przez nas hucznie obchodzony, chociaż w mojej miejscowości rzadko kto chodził na wagary. Po prostu to się nie opłacało, kiedy w szkole było mnóstwo atrakcji. Wycieczki do lasu, topienie Marzanny, imprezy na sali gimnastycznej, no i przebieranki.  Nawet pan dyrektor raz wskoczył w strój Baby Jagi vel pani woźnej. Ja nie pamiętam wszystkich moich przebieranek, ale na pewno raz byłam Japonką, a raz zmęczoną życiem kobietą z wałkiem w ręku.

W średniej szkole już się tak nie przebieraliśmy, ale tego dnia nie było klasówek, lekcje były luźniejsze no i odbywały się jakieś imprezy w sali gimnastycznej. Z tym, że na Warszawie działy się ciekawsze rzeczy niż szkole, dlatego chodziłam na wagary. Na mieście było mnóstwo młodzieży, ale większość z nas udawała się na Agrykolę, gdzie odbywały się koncerty. Byłam tam  na pewno raz i pamiętam, że w czasie pogowania upadłam na ziemię. Na szczęście nikt mnie nie zadeptał, tylko ludzie pomogli mi wstać. Więcej dni Wagarowicza liceum nie pamiętam, a w pamiętnikach skąpo o tym piszę. Może jeszcze o tym, że byłam w knajpie Marcinek, ale to już przed maturą. Dzisiaj tego pubu już nie ma, a znajdował się na Podwalu.

Po wielu latach wróciłam do szkoły, ale już jako nauczyciel i od tamtej pory przyglądam się uczniom zza biurka. Nie, nie, nie, nie będę pisać, że kiedyś to było lepiej, bo jest tak samo. Uczniowie tego dnia chodzą na wagary, w szkole jest luźniej, a nawet odbywają się w auli jakieś imprezy, a raczej odbywały.

Przed dwa lata pandemii w ogóle zapomnieliśmy o tej dacie, gdyż spędzaliśmy go na zdalnym nauczaniu przed monitorami. I powiem wam, że zastanawiałam się, jak to będzie w tym roku 21 marca. Niestety imprez szkolnych nie było, ale sama młodzież w części poszła na wagary a w części na rekolekcje, no i nikt się nie przebrał. No cóż, mam nadzieję, że w następnym roku zrobimy to, jak należy.

 

Poniżej kilka zdjęć z podstawówki, mam nadzieję, że nikt się nie obrazi, że go umieściłam w Internetach, jeśli tak, to dajcie znać, to wygumkuję:)






Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wycieczka do Berlina, Poczdamu i nie tylko cz.2

-
Obraz
  Ich war in Berlin . Czyli, byłam w Berlinie. No i rozczarowałam się tym miastem. Już piszę dlaczego. I pamiętajcie, że piszę o Berlinie, nie o całych Niemcach   Czytajcie. …………………………………………………………………… Jadąc do stolicy Niemiec wyobrażałam sobie idealne miasto, czyste, piękne, symetryczne i estetycznie powalające. Byłam w końcu w Hanowerze, który był piękny i w Hamburgu, który może nie był piękny, ale sensownie zorganizowany. Tego samego spodziewałam się, a nawet więcej, po Berlinie. Tymczasem (niestety) przyznaję mu tytuł najbrzydszego miasta, w którym byłam. I ja wiem, że większość aglomeracji znalazła się kiedyś po stronie NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej) czyli komunistycznej, ale przecież Warszawa też była w rękach komunistów i oni potrafili ją całkiem ładnie odbudować. Nawet Muranów i MDM mają swój urok. Tymczasem Berlin wygląda tak, jakby dziecko układało klocki w ciemności. Ani ładu, ani składu. Na przykład, na jednym placu mamy ustawione zupełnie ni...
Read more »

Jeśli będę sławna proszę, nie cytujcie mnie

-
Obraz
Do napisania tego postu natchnęły mnie cytaty różnych ludzi wyświetlane na ekranach w komunikacji miejskiej. Także w mojej pracy każdego dnia mijam złote myśli patrona szkoły. I tak się zastanawiam, po co je się umieszcza? Po co wyrywa się zdanie z dłuższej wypowiedzi i podaje, jako coś wartego przemyślenia? Zastanawiam się również nad tym, dlaczego niektórzy ludzie zbierają złote myśli i zapisują je w zeszytach? Czy oprócz tego, że je zapisali, to czy wracają potem do nich? Czy je rozważają? Czy tylko jest to chwilowy poryw serca? Czy ja, czytając cytaty w autobusie zastanawiam się nad ich sensem? Czy raczej zastanawiam się, po co mi to?  Czy osoby wypowiadając dane zdanie na pewno miały, to na myśli? A może to było zaprzeczenie w dłuższej wypowiedzi? I  tym sposobem zamiast złotej myśli, mamy anty myśl? No właśnie. I nie chodzi o to, że ja krytykuję osoby cytowane czy tych, dla których te krótkie wypowiedzi są ważne.  Sama mam dwa ulubione cytaty. Jeden, który pomaga mi...
Read more »

Studniówka

-
Obraz
 Czas studniówkowy uważam za rozpoczęty. I nie będę tu pisać o jednej imprezie, którą nota bene miałam w sobotę.  Jako nauczyciel mam to szczęście, że mogę co roku chodzić na studniówki. Oczywiście nie pojawiam się na wszystkich. Na pewno jestem na tych, na których są moi wychowankowie. W innych przypadkach wszystko zależy od tego, czy się zwiążę z klasami, które uczę. W tym roku wybrałam się, a wraz ze mną moi najfajniejsi znajomi z pracy. Plus inni🙂. Ale ja przecież nie chcę pisać o nas belfrach, a o bawiących się maturzystach. No, o nas pewnie trochę też. Ale od początku. Był taki moment w mojej pracy i nie chodzi o czas pandemii, że zastanawiałam się, czy w ogóle jest jeszcze sens robienia studniówek. Kiepskie zainteresowanie ze strony uczniów, szybko wychodzili i w ogóle atmosfera wokół tego balu była ciężka. Myślałam sobie, że młodzież dzisiaj ma tyle atrakcji, że studniówka nie jest już tym, na co się czeka. Na szczęście się myliłam. I chyba pomogła w tym pandemia. Bo ...
Read more »