Agenci T.A.R.C.Z.Y.

-

 


Agenci T.A.R.C.Z.Y.

Nareszcie. Po wielu tygodniach oglądania tego serialu w końcu dobrnęłam do końca siódmego sezonu i z dumą ogłaszam, że zakończyłam jego oglądanie. Nie jest łatwo utrzymać uwagę widza w serialach przez więcej niż 3-4 sezony. Zazwyczaj późniejsze odsłony są powtarzalne, nudne albo my sami znajdujemy już coś lepszego. Jak było z Agentami?

A dokładniej mówiąc, jak było ze mną i Agentami? Piszę tak, bo wiem, że niektórzy kończyli go oglądać właśnie po 3-4 sezonie. Ja jednak uparłam się i stwierdziłam, że choćbym miała się nim zamulić, to dobrnę do końca. Ale, ale, pewnie nie wszyscy wiedzą, o czym ja właściwie piszę. Pędzę zatem z wyjaśnieniami.

Agenci T.A.R.C.Z.Y., to produkcja Marvela, którą można uznać, za równoległą z fabułą Avengersów. Głównym bohaterem jest Phil Coulson (zagrany przez Clarca Gregga), który został wskrzeszony po tym, jak go zabił Loki w Avengersach. Coulson staje na czele małego zespołu agentów T.A.R.C.Z.Y. i rozwiązuje różne nadprzyrodzone zagadki. Ich głównym przeciwnikiem jest HYDRA, ale w kolejnych sezonach również, sztuczna inteligencja, kosmici i chronicomowie (również sztuczna inteligencja). Serial jest nie tylko pełen efektów specjalnych, walk i pokazów nadprzyrodzonych mocy, opowiada również o przyjaźni, miłości i poświęceniu. A mnie to osobiście wciągnęło. Dodatkowo, aktorzy byli świetnie dobrani i stanowili super zespół, na który z przyjemnością patrzyłam. Ale czy wszystkie 7 sezonów było równie interesujących? No nie, czasami trafiały się dłużyzny, które przyznam się bez bicia, przewijałam, żeby szybciej dotrzeć do sedna. Co jest mocną stroną serialu? Dobry scenariusz, dobrane postacie, świetne efekty specjalne i komputerowe. Co jest słabą stroną serialu? (uwaga mały spoiler) Ilość niedorzecznych i ciągłych wskrzeszeń bohaterów. Ostatnie sezony były cięte po kosztach, a większość scen rozgrywało się w pomieszczeniach.

Moje ulubione postaci to oczywiście Coulson, jestem w nim po uszy zakochana oraz Mack (grany przez Henry Simmonsa), w którym też jestem zakochana. Czemu? Ujął mnie ich spokój i pewność siebie. Inni bohaterowie, też byli świetni, ale ta dwójka, to moi ulubieńcy. Przez 7 sezonów można się do nich przywiązać. Czy szkoda mi, że serial się skończył? Nie. Ostatnie odcinki oglądałam już bez wypieków na twarzy, chciałam tylko zobaczyć zakończenie. Nawet im się ono udało. Czy polecam ten serial. TAK. Bardzo udany, na poziomie (oczywiście z gatunku SF). Mnie się podobał, ale z miłą chęcią przerzucę się na coś innego. Obiecałam sobie na przykład, że obejrzę wszystkie fabularne, długometrażowe Star Wars. Mam nadzieję, że mi się uda.


zdjęcie: wikipedia.pl

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wycieczka do Berlina, Poczdamu i nie tylko cz.2

-
Obraz
  Ich war in Berlin . Czyli, byłam w Berlinie. No i rozczarowałam się tym miastem. Już piszę dlaczego. I pamiętajcie, że piszę o Berlinie, nie o całych Niemcach   Czytajcie. …………………………………………………………………… Jadąc do stolicy Niemiec wyobrażałam sobie idealne miasto, czyste, piękne, symetryczne i estetycznie powalające. Byłam w końcu w Hanowerze, który był piękny i w Hamburgu, który może nie był piękny, ale sensownie zorganizowany. Tego samego spodziewałam się, a nawet więcej, po Berlinie. Tymczasem (niestety) przyznaję mu tytuł najbrzydszego miasta, w którym byłam. I ja wiem, że większość aglomeracji znalazła się kiedyś po stronie NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej) czyli komunistycznej, ale przecież Warszawa też była w rękach komunistów i oni potrafili ją całkiem ładnie odbudować. Nawet Muranów i MDM mają swój urok. Tymczasem Berlin wygląda tak, jakby dziecko układało klocki w ciemności. Ani ładu, ani składu. Na przykład, na jednym placu mamy ustawione zupełnie ni...
Read more »

Jeśli będę sławna proszę, nie cytujcie mnie

-
Obraz
Do napisania tego postu natchnęły mnie cytaty różnych ludzi wyświetlane na ekranach w komunikacji miejskiej. Także w mojej pracy każdego dnia mijam złote myśli patrona szkoły. I tak się zastanawiam, po co je się umieszcza? Po co wyrywa się zdanie z dłuższej wypowiedzi i podaje, jako coś wartego przemyślenia? Zastanawiam się również nad tym, dlaczego niektórzy ludzie zbierają złote myśli i zapisują je w zeszytach? Czy oprócz tego, że je zapisali, to czy wracają potem do nich? Czy je rozważają? Czy tylko jest to chwilowy poryw serca? Czy ja, czytając cytaty w autobusie zastanawiam się nad ich sensem? Czy raczej zastanawiam się, po co mi to?  Czy osoby wypowiadając dane zdanie na pewno miały, to na myśli? A może to było zaprzeczenie w dłuższej wypowiedzi? I  tym sposobem zamiast złotej myśli, mamy anty myśl? No właśnie. I nie chodzi o to, że ja krytykuję osoby cytowane czy tych, dla których te krótkie wypowiedzi są ważne.  Sama mam dwa ulubione cytaty. Jeden, który pomaga mi...
Read more »

Studniówka

-
Obraz
 Czas studniówkowy uważam za rozpoczęty. I nie będę tu pisać o jednej imprezie, którą nota bene miałam w sobotę.  Jako nauczyciel mam to szczęście, że mogę co roku chodzić na studniówki. Oczywiście nie pojawiam się na wszystkich. Na pewno jestem na tych, na których są moi wychowankowie. W innych przypadkach wszystko zależy od tego, czy się zwiążę z klasami, które uczę. W tym roku wybrałam się, a wraz ze mną moi najfajniejsi znajomi z pracy. Plus inni🙂. Ale ja przecież nie chcę pisać o nas belfrach, a o bawiących się maturzystach. No, o nas pewnie trochę też. Ale od początku. Był taki moment w mojej pracy i nie chodzi o czas pandemii, że zastanawiałam się, czy w ogóle jest jeszcze sens robienia studniówek. Kiepskie zainteresowanie ze strony uczniów, szybko wychodzili i w ogóle atmosfera wokół tego balu była ciężka. Myślałam sobie, że młodzież dzisiaj ma tyle atrakcji, że studniówka nie jest już tym, na co się czeka. Na szczęście się myliłam. I chyba pomogła w tym pandemia. Bo ...
Read more »