O historii słów kilka odc.5 – Średniowiecze da się lubić

-


Jak pisałam we wcześniejszym poście, w średniowieczu mamy jeden wiek ciemny. Pod koniec V wieku upadł zachodni Rzym. Wschodni miał się dobrze i nazwaliśmy go Cesarstwem Bizantyńskim, chociaż oni sami nazywali siebie Rzymianami. Tutaj nie było ciemnego wieku, a wręcz przeciwnie, Bizancjum kwitło kontynuując tradycje antyku. Zachodni Rzym upadł z wielu powodów, nieudolna polityka cesarzy zmienianych, co chwilę przez różnego rodzaju frakcje, kryzys gospodarczy, związany z brakiem niewolników, spadkiem wartości pieniądza i wysokimi podatkami. Wejście w układy z barbarzyńcami, którzy wyczuli słabość cesarstwa Zachodniorzymskiego. I na deser Wędrówka Ludów, która spowodowała ostateczny upadek Rzymu. Na jego terenie zaczęły powstawać barbarzyńskie państwa i ten właśnie czas nazywamy ciemnym wiekiem. Było to VII stulecie naszej ery. Upadek wielkiego imperium odbywał się z hukiem trwającym prawie 100 lat. Co powstało na jego zgliszczach? Państwa takie jak: Królestwo Franków, Wizygotów, Ostrogotów- ci zajęli Półwysep Apeniński, Wandalów w Afryce Północnej itd. A że byli to barbarzyńcy, więc jeszcze bardziej niszczyli i tak już upadły Rzym. Nie doceniali słowa pisanego, więc nie przejmowali się paląc dzieła antycznych filozofów, naukowców, historyków i pisarzy, przez co między innymi zachód Europy popadł w tak wielkie zacofanie. Barbarzyńcy niszczyli miasta, a co za tym idzie szkoły, teatry, miejsca dyskusji politycznych i filozoficznych. Doprowadzili do tego, że na kilka setek lat znikła z drabiny społecznej grupa mieszczańska. Nie mówię, że w ogóle nie było miast, bo były, ale tak mało, że nie mieli siły przebicia w nowym świecie. Niektóre miasta zostały całkowicie zrównane z ziemią, ludzie uciekli do lasów lub na pustkowia, a ci co zostali, wykorzystali pozostały budulec do budowy swoich domów czy, jak to ja na lekcjach mówię, chlewików. W samym Rzymie zaczęto rozbierać Koloseum, a w jego wnętrzu i na arenie zrobiono wysypisko śmieci. Mieszkali tam również bezdomni.
Żeby tych nieszczęść było mało, to w połowie VI wieku rozpoczęła się dżuma Justyniana, która zabiła kilkadziesiąt milionów ludzi, co jeszcze bardziej wyludniło pozostałe przyczółki cywilizacji. Czyli klapa na całego. Społeczeństwo było bardziej zainteresowane tym, jak przeżyć, niż przechowywaniem antycznej wiedzy.

Poza tym większość średniowiecza, to epoka wojen i miecza, gdzie nie było miejsca na naukę pisania i czytania dla większej ilości ludzi. Powstaną trzy stany społeczne, rycerstwo, gdzie liczyło się tylko to, ile łupów zdobyto i ilu wrogów się pokonało, a nie słowo pisane. Duchowieństwo, które trzymało kulturę uczoną w kupie i szanowali słowo pisane. I trzecia grupa społeczna, to ludność służebna, chłopi, rzemieślnicy i służba, która wykarmiała i obsługiwała dwa pierwsze stany. Zmiana nadeszła dopiero na przełomie VIII i IX wieku, kiedy to król Franków, Karol Wielki zwrócił uwagę na to, że wykształcenie panującym i ich dzieciom jest jednak potrzebne. I od tego właśnie czasu rozpoczynają powstawać szkoły, które będą kształcić nie tylko przyszłych duchownych, ale i świeckich. Czas od upadku Rzymu był mało łaskawy dla Europy Zachodniej, ale nie wszędzie tak było. Jak pisałam na początku, Bizancjum miała się doskonale, a na Półwyspie Arabskim w VII wieku powstał islam i  był to czas rozkwitu kultury i nauki świata arabskiego.

Ale to już inna historia…

 

Powiązane linki:
https://zprzymruzeniemoczu.blogspot.com/2024/01/o-historii-sow-kilka-cz1.html

https://zprzymruzeniemoczu.blogspot.com/2024/02/o-historii-sow-kilka-cz1-pdp-a.html

https://zprzymruzeniemoczu.blogspot.com/2024/02/o-historii-sow-kilka-cz2-sredniowiecze.html

https://zprzymruzeniemoczu.blogspot.com/2024/02/o-historii-sow-kilka-cz3-sredniowiecze.html

https://zprzymruzeniemoczu.blogspot.com/2024/02/o-historii-sow-kilka-cz4-sredniowiecze.html

 Zdjęcie zająca - Gniezno.:)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wycieczka do Berlina, Poczdamu i nie tylko cz.2

-
Obraz
  Ich war in Berlin . Czyli, byłam w Berlinie. No i rozczarowałam się tym miastem. Już piszę dlaczego. I pamiętajcie, że piszę o Berlinie, nie o całych Niemcach   Czytajcie. …………………………………………………………………… Jadąc do stolicy Niemiec wyobrażałam sobie idealne miasto, czyste, piękne, symetryczne i estetycznie powalające. Byłam w końcu w Hanowerze, który był piękny i w Hamburgu, który może nie był piękny, ale sensownie zorganizowany. Tego samego spodziewałam się, a nawet więcej, po Berlinie. Tymczasem (niestety) przyznaję mu tytuł najbrzydszego miasta, w którym byłam. I ja wiem, że większość aglomeracji znalazła się kiedyś po stronie NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej) czyli komunistycznej, ale przecież Warszawa też była w rękach komunistów i oni potrafili ją całkiem ładnie odbudować. Nawet Muranów i MDM mają swój urok. Tymczasem Berlin wygląda tak, jakby dziecko układało klocki w ciemności. Ani ładu, ani składu. Na przykład, na jednym placu mamy ustawione zupełnie ni...
Read more »

Jeśli będę sławna proszę, nie cytujcie mnie

-
Obraz
Do napisania tego postu natchnęły mnie cytaty różnych ludzi wyświetlane na ekranach w komunikacji miejskiej. Także w mojej pracy każdego dnia mijam złote myśli patrona szkoły. I tak się zastanawiam, po co je się umieszcza? Po co wyrywa się zdanie z dłuższej wypowiedzi i podaje, jako coś wartego przemyślenia? Zastanawiam się również nad tym, dlaczego niektórzy ludzie zbierają złote myśli i zapisują je w zeszytach? Czy oprócz tego, że je zapisali, to czy wracają potem do nich? Czy je rozważają? Czy tylko jest to chwilowy poryw serca? Czy ja, czytając cytaty w autobusie zastanawiam się nad ich sensem? Czy raczej zastanawiam się, po co mi to?  Czy osoby wypowiadając dane zdanie na pewno miały, to na myśli? A może to było zaprzeczenie w dłuższej wypowiedzi? I  tym sposobem zamiast złotej myśli, mamy anty myśl? No właśnie. I nie chodzi o to, że ja krytykuję osoby cytowane czy tych, dla których te krótkie wypowiedzi są ważne.  Sama mam dwa ulubione cytaty. Jeden, który pomaga mi...
Read more »

Studniówka

-
Obraz
 Czas studniówkowy uważam za rozpoczęty. I nie będę tu pisać o jednej imprezie, którą nota bene miałam w sobotę.  Jako nauczyciel mam to szczęście, że mogę co roku chodzić na studniówki. Oczywiście nie pojawiam się na wszystkich. Na pewno jestem na tych, na których są moi wychowankowie. W innych przypadkach wszystko zależy od tego, czy się zwiążę z klasami, które uczę. W tym roku wybrałam się, a wraz ze mną moi najfajniejsi znajomi z pracy. Plus inni🙂. Ale ja przecież nie chcę pisać o nas belfrach, a o bawiących się maturzystach. No, o nas pewnie trochę też. Ale od początku. Był taki moment w mojej pracy i nie chodzi o czas pandemii, że zastanawiałam się, czy w ogóle jest jeszcze sens robienia studniówek. Kiepskie zainteresowanie ze strony uczniów, szybko wychodzili i w ogóle atmosfera wokół tego balu była ciężka. Myślałam sobie, że młodzież dzisiaj ma tyle atrakcji, że studniówka nie jest już tym, na co się czeka. Na szczęście się myliłam. I chyba pomogła w tym pandemia. Bo ...
Read more »