Rajd konny z okazji Dnia Niepodległości

-

 


Ja na koniu nie jechałam, ja byłam pani kociołkowa.

Ale od początku.

Jako wolontariuszki Fundacji Dzielna Matka, ja i moja przyjaciółka, bardziej znane, jako Orszak Dwóch Króli wzięłyśmy udział w dzisiejszym konnym rajdzie niepodległościowym. Oczywiście nie jako goście, a jako osoby wspierające. M. pomagała przy koniach, a ja zajęłam się tym, co lubię i umiem najlepiej, czyli szykowaniem jedzenia. Nie wiem, czy mi uwierzycie, ale pierwszy raz w życiu kroiłam dynię. Potem ta dynia oraz marchewka i ziemniaki zostały upieczone na ognisku. Jedliście kiedyś marchewkę z ogniska? Pychota. Nie spodziewałam się, że to może być tak dobre. Oprócz mnie i M.  były też inne wolontariuszki, panie nauczycielki ze szkoły specjalnej w Erminowie, które zorganizowały stoisko z domowymi wyrobami typu ogórki kiszone czy soki malinowe, a oprócz tego częstowały pysznym ciastem i pajdami chleba z różnego rodzaju pastami. Były również młode dziewczyny, które również pomagały przy szykowaniu jedzenia.

Stół pełen zdrowych frykasów

Moje stanowisko pracy

Ja i dynie

Robota pali mi się w rękach. Tak, mam głupio zwisającą torebkę. Potem zaniosłam ją do samochodu.

Dynia, marchewka i ziemniak z ogniska


Oczywiście najważniejszą atrakcją była jazda konna oraz przejażdżka bryczką. Pogoda dzisiaj dopisała, więc dowiedziałam się, że zrobili nawet dłużą trasę niż była planowana.



Zdjęcia udostępnione za zgodą Vanessy Nachabe-Grzybowskiej


Nie brałam w tym udziału, jedynie M., która dostała za zadanie prowadzenie małego kuca o wdzięcznym imieniu Kopytek.

Zdjęcie udostępnione za zgodą Vanessy Nachabe - Grzybowskiej.


 Za to ja miałam nie miej ważne zadanie mieszania w kotle, w którym bulgotał gulasz i miałam nie dopuścić do tego, żeby się spalił. Gulasz wyszedł pyszny i uczestnicy imprezy chętnie brali dokładkę. To na pewno przez to, że tak dobrze w nim mieszałam:). Dodatkową atrakcją był pies Biszkopt, który wylizywał nam talerze oraz kradł kiełbasę. Normalnie pewnie dostałby burę, ale dzisiejszego dnia zostało mu wybaczone.

Pani kociołkowa




Jako, że mamy Święto Niepodległości dodaliśmy akcent patriotyczny, rozdaliśmy flagi, ja powiedziałam kilka słów na temat naszej historii oraz zaśpiewaliśmy kilka legionowych pieśni. Z braku gitary, grałam na plastikowej misce, mam nadzieję, że wyszło pięknie. Zdjęć z tej części imprezy nie mam, bo trzymałam miskę i byłam, jakby w centrum wydarzeń.

To był piękny i dobry dzień. Mogłam pomóc innym, a to jest super sprawa, ale i miałam czas na chwilę rozmowy, poznałam nowych ludzi, spędziłam czas na świeżym powietrzu i zjadłam pyszne rzeczy. To był dobry dzień.   

Poniżej jeszcze kilka zdjęci koni, tak żeby Wam się cieplej na sercu zrobiło.







Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wycieczka do Berlina, Poczdamu i nie tylko cz.2

-
Obraz
  Ich war in Berlin . Czyli, byłam w Berlinie. No i rozczarowałam się tym miastem. Już piszę dlaczego. I pamiętajcie, że piszę o Berlinie, nie o całych Niemcach   Czytajcie. …………………………………………………………………… Jadąc do stolicy Niemiec wyobrażałam sobie idealne miasto, czyste, piękne, symetryczne i estetycznie powalające. Byłam w końcu w Hanowerze, który był piękny i w Hamburgu, który może nie był piękny, ale sensownie zorganizowany. Tego samego spodziewałam się, a nawet więcej, po Berlinie. Tymczasem (niestety) przyznaję mu tytuł najbrzydszego miasta, w którym byłam. I ja wiem, że większość aglomeracji znalazła się kiedyś po stronie NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej) czyli komunistycznej, ale przecież Warszawa też była w rękach komunistów i oni potrafili ją całkiem ładnie odbudować. Nawet Muranów i MDM mają swój urok. Tymczasem Berlin wygląda tak, jakby dziecko układało klocki w ciemności. Ani ładu, ani składu. Na przykład, na jednym placu mamy ustawione zupełnie ni...
Read more »

Jeśli będę sławna proszę, nie cytujcie mnie

-
Obraz
Do napisania tego postu natchnęły mnie cytaty różnych ludzi wyświetlane na ekranach w komunikacji miejskiej. Także w mojej pracy każdego dnia mijam złote myśli patrona szkoły. I tak się zastanawiam, po co je się umieszcza? Po co wyrywa się zdanie z dłuższej wypowiedzi i podaje, jako coś wartego przemyślenia? Zastanawiam się również nad tym, dlaczego niektórzy ludzie zbierają złote myśli i zapisują je w zeszytach? Czy oprócz tego, że je zapisali, to czy wracają potem do nich? Czy je rozważają? Czy tylko jest to chwilowy poryw serca? Czy ja, czytając cytaty w autobusie zastanawiam się nad ich sensem? Czy raczej zastanawiam się, po co mi to?  Czy osoby wypowiadając dane zdanie na pewno miały, to na myśli? A może to było zaprzeczenie w dłuższej wypowiedzi? I  tym sposobem zamiast złotej myśli, mamy anty myśl? No właśnie. I nie chodzi o to, że ja krytykuję osoby cytowane czy tych, dla których te krótkie wypowiedzi są ważne.  Sama mam dwa ulubione cytaty. Jeden, który pomaga mi...
Read more »

Studniówka

-
Obraz
 Czas studniówkowy uważam za rozpoczęty. I nie będę tu pisać o jednej imprezie, którą nota bene miałam w sobotę.  Jako nauczyciel mam to szczęście, że mogę co roku chodzić na studniówki. Oczywiście nie pojawiam się na wszystkich. Na pewno jestem na tych, na których są moi wychowankowie. W innych przypadkach wszystko zależy od tego, czy się zwiążę z klasami, które uczę. W tym roku wybrałam się, a wraz ze mną moi najfajniejsi znajomi z pracy. Plus inni🙂. Ale ja przecież nie chcę pisać o nas belfrach, a o bawiących się maturzystach. No, o nas pewnie trochę też. Ale od początku. Był taki moment w mojej pracy i nie chodzi o czas pandemii, że zastanawiałam się, czy w ogóle jest jeszcze sens robienia studniówek. Kiepskie zainteresowanie ze strony uczniów, szybko wychodzili i w ogóle atmosfera wokół tego balu była ciężka. Myślałam sobie, że młodzież dzisiaj ma tyle atrakcji, że studniówka nie jest już tym, na co się czeka. Na szczęście się myliłam. I chyba pomogła w tym pandemia. Bo ...
Read more »