Wypoczyn w Jastarni cz.4 - lato 2024

-

 


Ostatni wpis tworzę siedząc już w pociągu i żegnając się z Półwyspem Helskim i zatoką. No cóż. Chciałabym Wam napisać, że ostatnie dni były szalone i że miałam przygód bez liku, ale tak nie było. No, może z małym wyjątkiem. W mój spokojny i poukładany urlop wbiła się na chwilę przyjaciółka M., która wpadła na dwie doby do Jastarni. A, że jej rodzinka, przyjaciele i ja byliśmy rozsiani po całej Jastarni, no to z okazji jej przyjazdu, wszyscy się spotkaliśmy. Było nas z dziećmi ponad 20 osób. Szaleństwo! Zwłaszcza na plaży i w reatauracji. Naprawdę jestem pełna podziwu dla ludzi, którzy wytrwali przy nas na plaży.  Bo my nie jesteśmy cisi, o nie. W restauracji też było ciekawie. Udało nam się znaleźć miejsce dla wszystkich (choć i tak dwóch osób z nami nie było) i zasiedlismy do stołu zadowoleni, że nie zostaliśmy rozdzieleni. Po pięciu minutach, do tej samej restauracji wpadła jeszcze większa ekipa niż nasza i usiedli, tak jak my, w szpalerze stolików obok nas. Współczułam paniom kelnerkom, bo zadowolić takie dwie bandy nie jest łatwo. Ale na szczęście wszystko się udało.

Byłam również wyciągnięta na nocne szaleństwa do baru z dyskoteką, gdzie średnia wieku była dużo poniżej naszej. Było fajnie, ale ja, jako osoba nie pijąca alkoholu w pewnym momencie zaczynam być poza fazą tych, którymi targa "halny" wiatr. Nie mówię o moich przyjaciołach, tylko o małolatach. Po dwóch dniach, a raczej późnych wieczorach i nocy padłam na twarz. Ja się już nie nadaję na tak intensywny wypoczyn. Spokój i stabilizacja, to jest to, czego potrzebuję na urlopie.😁 

Poza tym byłam w kinie na filmie pt.,"Zabierz mnie na księżyc". Bardzo fajny film, polecam. 

Na te ponad trzy tygodnie spędzone przeze mnie w Jastarni miałam tylko jeden prawie cały dzień bez pogody. Lało i wiało. Zmarzłam i dorobiłam się "kolekcji" opryszczek na górnej wardze. Angelina Jolii ma mi czego zazdrościć. Za to ja nie mogę się zbytnio uśmiechać. Ale to nic. To i tak nie powstrzymało mnie przed kąpielami w morzu. I muszę Wam powiedzieć, że w tym roku, nie licząc dna przyjazdu i wyjazdy, tylko raz nie byłam w wodzie. Właśnie wtedy, kiedy lało i wiało. A tak to, dzień w dzień plaża i chlapanie w wodzie. 

Było cudownie, wracam wypoczęta.😃I ❤️ Jastarnia









Ps. Przepraszam za literówki, piszę na telefonie.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wycieczka do Berlina, Poczdamu i nie tylko cz.2

-
Obraz
  Ich war in Berlin . Czyli, byłam w Berlinie. No i rozczarowałam się tym miastem. Już piszę dlaczego. I pamiętajcie, że piszę o Berlinie, nie o całych Niemcach   Czytajcie. …………………………………………………………………… Jadąc do stolicy Niemiec wyobrażałam sobie idealne miasto, czyste, piękne, symetryczne i estetycznie powalające. Byłam w końcu w Hanowerze, który był piękny i w Hamburgu, który może nie był piękny, ale sensownie zorganizowany. Tego samego spodziewałam się, a nawet więcej, po Berlinie. Tymczasem (niestety) przyznaję mu tytuł najbrzydszego miasta, w którym byłam. I ja wiem, że większość aglomeracji znalazła się kiedyś po stronie NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej) czyli komunistycznej, ale przecież Warszawa też była w rękach komunistów i oni potrafili ją całkiem ładnie odbudować. Nawet Muranów i MDM mają swój urok. Tymczasem Berlin wygląda tak, jakby dziecko układało klocki w ciemności. Ani ładu, ani składu. Na przykład, na jednym placu mamy ustawione zupełnie ni...
Read more »

Jeśli będę sławna proszę, nie cytujcie mnie

-
Obraz
Do napisania tego postu natchnęły mnie cytaty różnych ludzi wyświetlane na ekranach w komunikacji miejskiej. Także w mojej pracy każdego dnia mijam złote myśli patrona szkoły. I tak się zastanawiam, po co je się umieszcza? Po co wyrywa się zdanie z dłuższej wypowiedzi i podaje, jako coś wartego przemyślenia? Zastanawiam się również nad tym, dlaczego niektórzy ludzie zbierają złote myśli i zapisują je w zeszytach? Czy oprócz tego, że je zapisali, to czy wracają potem do nich? Czy je rozważają? Czy tylko jest to chwilowy poryw serca? Czy ja, czytając cytaty w autobusie zastanawiam się nad ich sensem? Czy raczej zastanawiam się, po co mi to?  Czy osoby wypowiadając dane zdanie na pewno miały, to na myśli? A może to było zaprzeczenie w dłuższej wypowiedzi? I  tym sposobem zamiast złotej myśli, mamy anty myśl? No właśnie. I nie chodzi o to, że ja krytykuję osoby cytowane czy tych, dla których te krótkie wypowiedzi są ważne.  Sama mam dwa ulubione cytaty. Jeden, który pomaga mi...
Read more »

Studniówka

-
Obraz
 Czas studniówkowy uważam za rozpoczęty. I nie będę tu pisać o jednej imprezie, którą nota bene miałam w sobotę.  Jako nauczyciel mam to szczęście, że mogę co roku chodzić na studniówki. Oczywiście nie pojawiam się na wszystkich. Na pewno jestem na tych, na których są moi wychowankowie. W innych przypadkach wszystko zależy od tego, czy się zwiążę z klasami, które uczę. W tym roku wybrałam się, a wraz ze mną moi najfajniejsi znajomi z pracy. Plus inni🙂. Ale ja przecież nie chcę pisać o nas belfrach, a o bawiących się maturzystach. No, o nas pewnie trochę też. Ale od początku. Był taki moment w mojej pracy i nie chodzi o czas pandemii, że zastanawiałam się, czy w ogóle jest jeszcze sens robienia studniówek. Kiepskie zainteresowanie ze strony uczniów, szybko wychodzili i w ogóle atmosfera wokół tego balu była ciężka. Myślałam sobie, że młodzież dzisiaj ma tyle atrakcji, że studniówka nie jest już tym, na co się czeka. Na szczęście się myliłam. I chyba pomogła w tym pandemia. Bo ...
Read more »