Jastarnia - lato 2023 c.d.

-

 


Zacznę od przyznania się do pewnej rzeczy. Mianowicie, czy wiecie, że przyjeżdżam do Jastarni od 1997 roku? Nie? To już wiecie.🙂 Ale to nie o tę rzecz chodziś. Chodzi o to, że nigdy tutaj nie poszłam do kina. Dopiero w tym roku dokonałam tego wiekopomnego wyczynu. Ta daaaaam! Straszne? Co?

Tak więc poszłam z paczką do kina na  Indiana Jonesa i muszę Wam powiedzieć, że retro kino Żeglarz i film bardzo do siebie pasowały. Wnętrze, zapach, stare fotele, atmosfera, plus przygoda na ekranie, to było ciekawe przeżycie. Dodatkowo siedziałam na grubej poduszce, gdyż ineczej niewiele bym widziała. Jak to w starym kinie, siedzenia były ustawione pod minimalnym skosem. Sam Indiana Jones, jak to powiedzieli mądrzejsi ode mnie krytycy, broni się, ale szału nie ma. Strasznie irytywała mnie główna bohaterka i jej nastoletni pomagier. Moim zdaniem, to oni swoją sztywną grą popsuli znaczną cześć filmu. Ale Harrison Ford, jak zawsze w świetnej formie.


Ale wróćmy do wypoczynu w stylu bałtyckim. Pogoda jest, jaka jest. Czasem słońce, czasem deszcz, ale w ciągu tych kilkunastu dni, tylko raz nie poszłam na plażę. W zeszłą niedzielę, kiedy cały dzień lało. A tak to, czy to na spacer, czy to na opalanie, codziennie jestem nad morzem. Odkrywam, że nawet wolę zachmurzone niebo niż pełne słońce i to z czysto egoistycznych pobudek. Mniej ludzi, lepszy widok na wodę, spokój i dzięki temu pełen relaks. 

Jest dobrze.




A tak poza tym, chodzę na długie spacery, nawet jeśli grozi to zalaniem. W zeszłym tygodniu byłam na imprezie ewangelizacyjnej przy molo i oczywiście padało, na szczęście przelotnie. Za to wczoraj, zlało mnie podczas Mszy Świętej, a potem 2 razy na spacerze. Ale, że to był ciepły deszcz, to nawet nie zwiększyłam tempa marszu. Dobrze się bawię, mam towarzystwo, wysypiam się, mimo, że wcale długo nie spię, prowadzę nocne Polaków rozmowy, oglądam filmy i jem dobre rzeczy.


Pewnie zastanawiacie się, co to za dym nad roślinami. To nie dym, to robaki.













W piątek wracam do domu, ale dopiero poniedziałek, nie ma co przyspieszczać. Idę na plażę. Pa.



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wycieczka do Berlina, Poczdamu i nie tylko cz.2

-
Obraz
  Ich war in Berlin . Czyli, byłam w Berlinie. No i rozczarowałam się tym miastem. Już piszę dlaczego. I pamiętajcie, że piszę o Berlinie, nie o całych Niemcach   Czytajcie. …………………………………………………………………… Jadąc do stolicy Niemiec wyobrażałam sobie idealne miasto, czyste, piękne, symetryczne i estetycznie powalające. Byłam w końcu w Hanowerze, który był piękny i w Hamburgu, który może nie był piękny, ale sensownie zorganizowany. Tego samego spodziewałam się, a nawet więcej, po Berlinie. Tymczasem (niestety) przyznaję mu tytuł najbrzydszego miasta, w którym byłam. I ja wiem, że większość aglomeracji znalazła się kiedyś po stronie NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej) czyli komunistycznej, ale przecież Warszawa też była w rękach komunistów i oni potrafili ją całkiem ładnie odbudować. Nawet Muranów i MDM mają swój urok. Tymczasem Berlin wygląda tak, jakby dziecko układało klocki w ciemności. Ani ładu, ani składu. Na przykład, na jednym placu mamy ustawione zupełnie ni...
Read more »

Jeśli będę sławna proszę, nie cytujcie mnie

-
Obraz
Do napisania tego postu natchnęły mnie cytaty różnych ludzi wyświetlane na ekranach w komunikacji miejskiej. Także w mojej pracy każdego dnia mijam złote myśli patrona szkoły. I tak się zastanawiam, po co je się umieszcza? Po co wyrywa się zdanie z dłuższej wypowiedzi i podaje, jako coś wartego przemyślenia? Zastanawiam się również nad tym, dlaczego niektórzy ludzie zbierają złote myśli i zapisują je w zeszytach? Czy oprócz tego, że je zapisali, to czy wracają potem do nich? Czy je rozważają? Czy tylko jest to chwilowy poryw serca? Czy ja, czytając cytaty w autobusie zastanawiam się nad ich sensem? Czy raczej zastanawiam się, po co mi to?  Czy osoby wypowiadając dane zdanie na pewno miały, to na myśli? A może to było zaprzeczenie w dłuższej wypowiedzi? I  tym sposobem zamiast złotej myśli, mamy anty myśl? No właśnie. I nie chodzi o to, że ja krytykuję osoby cytowane czy tych, dla których te krótkie wypowiedzi są ważne.  Sama mam dwa ulubione cytaty. Jeden, który pomaga mi...
Read more »

Studniówka

-
Obraz
 Czas studniówkowy uważam za rozpoczęty. I nie będę tu pisać o jednej imprezie, którą nota bene miałam w sobotę.  Jako nauczyciel mam to szczęście, że mogę co roku chodzić na studniówki. Oczywiście nie pojawiam się na wszystkich. Na pewno jestem na tych, na których są moi wychowankowie. W innych przypadkach wszystko zależy od tego, czy się zwiążę z klasami, które uczę. W tym roku wybrałam się, a wraz ze mną moi najfajniejsi znajomi z pracy. Plus inni🙂. Ale ja przecież nie chcę pisać o nas belfrach, a o bawiących się maturzystach. No, o nas pewnie trochę też. Ale od początku. Był taki moment w mojej pracy i nie chodzi o czas pandemii, że zastanawiałam się, czy w ogóle jest jeszcze sens robienia studniówek. Kiepskie zainteresowanie ze strony uczniów, szybko wychodzili i w ogóle atmosfera wokół tego balu była ciężka. Myślałam sobie, że młodzież dzisiaj ma tyle atrakcji, że studniówka nie jest już tym, na co się czeka. Na szczęście się myliłam. I chyba pomogła w tym pandemia. Bo ...
Read more »