Na deser - fotorelacja z Malborka

-


Już jest po 12:00 w nocy, więc piszę, że wczoraj wracając z Jastrzębiej Góry wstąpiłyśmy z Renatą do Malborka. Kupiłyśmy bilet wstępu wraz z audioprzewodnikiem, który przemawiał do nas tonem gawędziarskim i oprowadzał o obiekcie. Ja oczywiście z tą techniką się pogubiłam, bo nie chciało mi przeskoczyć na kolejny monolog i w pewnym momencie stwierdziłam, że wychodzę, bo mam dość. Na szczęście Renata powiedziała mi, że on się załaduje, jak pójdziemy, gdzie kazał. I tak się stało.

Nie ma co, twierdza robi wrażenie. Nie dziwię się Władysławowi Jagielle, że chciał ją zdobyć, co niestety się nie udało. Ogromny kompleks gotyckich budowli, a to i tak nie jest całość, wiele budynków nie dotrwało do naszych czasów. W środku nie ma wielu eksponatów do zobaczenia, a wiele sali jest pustych, ale jeśli przyjrzymy się architekturze - to kucajcie narody, a dodatkowo malarstwu - to kucajcie podwójnie. Dzisiaj wiele z nich jest zamalowanych na biało, ale tam gdzie odkryto oryginalne malowidła, robi to wrażenie. Byłam już kiedyś w Malborku, tata zabrał mnie i brata na wycieczkę i zapamiętałam z niej właśnie puste sale i zwodzony most i jakiś remont. Dzisiaj, jako wiekowa i nobliwa dama przyjrzałam się ścianom. I jeszcze raz od kogoś usłyszę, że średniowiecze było nijakie, ponure i że zawsze padał deszcz, to osobiście go wyślę do tego zamku krzyżackiego w celu weryfikacji wiedzy i poglądów.

Ale, co ja tam będę pisać. Miała być fotorelacja:


Makieta zniszczeń z II wojny światowej

Wejście


Płaskorzeźba nad wejściem



Dziedziniec


Refektarz, jeden z wielu.

Kolory!!!!

Wewnętrzny dziedziniec zamku


Nie ma jak w jadalni:)



Kibelki
U góry nad toaletą liście sałaty. Mam nadzieję, że wiecie do czego:)




Makieta twierdzy



Pan Jezus, kościół


Ten krzyż zrobił na mnie ogromne wrażenie





Makieta twierdzy


Takie różne zdjęcia



Zdjęcie ze zwodzonego mostu






  

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wycieczka do Berlina, Poczdamu i nie tylko cz.2

-
Obraz
  Ich war in Berlin . Czyli, byłam w Berlinie. No i rozczarowałam się tym miastem. Już piszę dlaczego. I pamiętajcie, że piszę o Berlinie, nie o całych Niemcach   Czytajcie. …………………………………………………………………… Jadąc do stolicy Niemiec wyobrażałam sobie idealne miasto, czyste, piękne, symetryczne i estetycznie powalające. Byłam w końcu w Hanowerze, który był piękny i w Hamburgu, który może nie był piękny, ale sensownie zorganizowany. Tego samego spodziewałam się, a nawet więcej, po Berlinie. Tymczasem (niestety) przyznaję mu tytuł najbrzydszego miasta, w którym byłam. I ja wiem, że większość aglomeracji znalazła się kiedyś po stronie NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej) czyli komunistycznej, ale przecież Warszawa też była w rękach komunistów i oni potrafili ją całkiem ładnie odbudować. Nawet Muranów i MDM mają swój urok. Tymczasem Berlin wygląda tak, jakby dziecko układało klocki w ciemności. Ani ładu, ani składu. Na przykład, na jednym placu mamy ustawione zupełnie ni...
Read more »

Jeśli będę sławna proszę, nie cytujcie mnie

-
Obraz
Do napisania tego postu natchnęły mnie cytaty różnych ludzi wyświetlane na ekranach w komunikacji miejskiej. Także w mojej pracy każdego dnia mijam złote myśli patrona szkoły. I tak się zastanawiam, po co je się umieszcza? Po co wyrywa się zdanie z dłuższej wypowiedzi i podaje, jako coś wartego przemyślenia? Zastanawiam się również nad tym, dlaczego niektórzy ludzie zbierają złote myśli i zapisują je w zeszytach? Czy oprócz tego, że je zapisali, to czy wracają potem do nich? Czy je rozważają? Czy tylko jest to chwilowy poryw serca? Czy ja, czytając cytaty w autobusie zastanawiam się nad ich sensem? Czy raczej zastanawiam się, po co mi to?  Czy osoby wypowiadając dane zdanie na pewno miały, to na myśli? A może to było zaprzeczenie w dłuższej wypowiedzi? I  tym sposobem zamiast złotej myśli, mamy anty myśl? No właśnie. I nie chodzi o to, że ja krytykuję osoby cytowane czy tych, dla których te krótkie wypowiedzi są ważne.  Sama mam dwa ulubione cytaty. Jeden, który pomaga mi...
Read more »

Studniówka

-
Obraz
 Czas studniówkowy uważam za rozpoczęty. I nie będę tu pisać o jednej imprezie, którą nota bene miałam w sobotę.  Jako nauczyciel mam to szczęście, że mogę co roku chodzić na studniówki. Oczywiście nie pojawiam się na wszystkich. Na pewno jestem na tych, na których są moi wychowankowie. W innych przypadkach wszystko zależy od tego, czy się zwiążę z klasami, które uczę. W tym roku wybrałam się, a wraz ze mną moi najfajniejsi znajomi z pracy. Plus inni🙂. Ale ja przecież nie chcę pisać o nas belfrach, a o bawiących się maturzystach. No, o nas pewnie trochę też. Ale od początku. Był taki moment w mojej pracy i nie chodzi o czas pandemii, że zastanawiałam się, czy w ogóle jest jeszcze sens robienia studniówek. Kiepskie zainteresowanie ze strony uczniów, szybko wychodzili i w ogóle atmosfera wokół tego balu była ciężka. Myślałam sobie, że młodzież dzisiaj ma tyle atrakcji, że studniówka nie jest już tym, na co się czeka. Na szczęście się myliłam. I chyba pomogła w tym pandemia. Bo ...
Read more »