Chyba się starzeję

-

 


Nie uwierzycie. Oglądałam Mission Impossible I i doszłam do wniosku, że Tom Cruise, to całkiem przystojny, młody człowiek. !!!!!!!!!!!!? 

Czujecie to?

Facet ma dziś 59 lat, chociaż wtedy był po trzydziestce. 


Co za przystojny młody człowiek, rzekła 43 letnia staruszka o facecie starszym od niej o kilkanaście lat. 

To straszne usłyszeć we własnej głowie taki tekst. A nawet niech i ma jakiś facet trzydzieści kilka lat, to przecież ja nie mam 65 wiosen, żeby używać takich zwrotów. To chyba jakieś zboczenie zawodowe, że o każdej młodszej ode mnie osobie myślę w kategorii ucznia. 

Masakra.

A co do filmu, to rzeczywiście misja niemożliwa do zrealizowania. Helikopter w tunelu i przebieżki po francuskim pociągu TGV mocno nagięły prawdę. Nie sądzę, czy ktokolwiek by się utrzymał na dachu tego pojazdu. Co do samego filmu, jakoś szczególnie mnie nie porwał. I nie chodzi o to, że był robiony w latach dziewięćdziesiątych. Po prostu widziałam lepsze filmy szpiegowskie, które rzeczywiście trzymały mnie w napięciu i niepewności do ostatnich scen. Tutaj bardzo szybko domyśliłam się, o co tu chodzi. Poza tym scenariusz był chaotyczny. Co do scen kaskaderskich, oprócz tych na TGV całkiem udane. Młodym osobom (po trzydziestce:)))) polecam ten film w celu zobaczenia czym są budki telefoniczne oraz jak wyglądały komputery i jak zgrywano dane na dyskietki.


Komentarze

  1. Nika8 stycznia 2022 12:48

    Hahaha, "przystojny młody człowiek" - jak pięknie to zabrzmiało. Prawie jak "przystojny młodzieniec" z Wyspy Księcia Edwarda, albo "urzekający dżentelmen" z romansidłą osadzonego w XIX-wiecznym Londynie :D A wystarczyłoby powiedzieć, że niezła dupa ;) P.S. Statham jest lepszy :D

    OdpowiedzUsuń
  2. Noyer9 stycznia 2022 02:27

    Zgadzam się Statham jest lepszy, ale ja lubię jeszcze Jeta Li i oczywiście Jacka Chana, chociaż o tych dwóch raczej nie powiem, że to są przystojni młodzieńcy :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wycieczka do Berlina, Poczdamu i nie tylko cz.2

-
Obraz
  Ich war in Berlin . Czyli, byłam w Berlinie. No i rozczarowałam się tym miastem. Już piszę dlaczego. I pamiętajcie, że piszę o Berlinie, nie o całych Niemcach   Czytajcie. …………………………………………………………………… Jadąc do stolicy Niemiec wyobrażałam sobie idealne miasto, czyste, piękne, symetryczne i estetycznie powalające. Byłam w końcu w Hanowerze, który był piękny i w Hamburgu, który może nie był piękny, ale sensownie zorganizowany. Tego samego spodziewałam się, a nawet więcej, po Berlinie. Tymczasem (niestety) przyznaję mu tytuł najbrzydszego miasta, w którym byłam. I ja wiem, że większość aglomeracji znalazła się kiedyś po stronie NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej) czyli komunistycznej, ale przecież Warszawa też była w rękach komunistów i oni potrafili ją całkiem ładnie odbudować. Nawet Muranów i MDM mają swój urok. Tymczasem Berlin wygląda tak, jakby dziecko układało klocki w ciemności. Ani ładu, ani składu. Na przykład, na jednym placu mamy ustawione zupełnie ni...
Read more »

Jeśli będę sławna proszę, nie cytujcie mnie

-
Obraz
Do napisania tego postu natchnęły mnie cytaty różnych ludzi wyświetlane na ekranach w komunikacji miejskiej. Także w mojej pracy każdego dnia mijam złote myśli patrona szkoły. I tak się zastanawiam, po co je się umieszcza? Po co wyrywa się zdanie z dłuższej wypowiedzi i podaje, jako coś wartego przemyślenia? Zastanawiam się również nad tym, dlaczego niektórzy ludzie zbierają złote myśli i zapisują je w zeszytach? Czy oprócz tego, że je zapisali, to czy wracają potem do nich? Czy je rozważają? Czy tylko jest to chwilowy poryw serca? Czy ja, czytając cytaty w autobusie zastanawiam się nad ich sensem? Czy raczej zastanawiam się, po co mi to?  Czy osoby wypowiadając dane zdanie na pewno miały, to na myśli? A może to było zaprzeczenie w dłuższej wypowiedzi? I  tym sposobem zamiast złotej myśli, mamy anty myśl? No właśnie. I nie chodzi o to, że ja krytykuję osoby cytowane czy tych, dla których te krótkie wypowiedzi są ważne.  Sama mam dwa ulubione cytaty. Jeden, który pomaga mi...
Read more »

Studniówka

-
Obraz
 Czas studniówkowy uważam za rozpoczęty. I nie będę tu pisać o jednej imprezie, którą nota bene miałam w sobotę.  Jako nauczyciel mam to szczęście, że mogę co roku chodzić na studniówki. Oczywiście nie pojawiam się na wszystkich. Na pewno jestem na tych, na których są moi wychowankowie. W innych przypadkach wszystko zależy od tego, czy się zwiążę z klasami, które uczę. W tym roku wybrałam się, a wraz ze mną moi najfajniejsi znajomi z pracy. Plus inni🙂. Ale ja przecież nie chcę pisać o nas belfrach, a o bawiących się maturzystach. No, o nas pewnie trochę też. Ale od początku. Był taki moment w mojej pracy i nie chodzi o czas pandemii, że zastanawiałam się, czy w ogóle jest jeszcze sens robienia studniówek. Kiepskie zainteresowanie ze strony uczniów, szybko wychodzili i w ogóle atmosfera wokół tego balu była ciężka. Myślałam sobie, że młodzież dzisiaj ma tyle atrakcji, że studniówka nie jest już tym, na co się czeka. Na szczęście się myliłam. I chyba pomogła w tym pandemia. Bo ...
Read more »