Wykłady dla staruszków

-

 


Jak wiecie korzystam z mojego wykształcenia i jeżdżę sobie tu i tam wykładając historię na poziomie podstawowym starszym grupom wiekowym. Ale ładne zdanie ułożyłam.:)

Pandemia niestety na jakiś czas to ucięła, ale już od jesieni zeszłego roku ponownie zaczęłam się spotkać ze staruszkami z CPS Śródmieście. I powiem Wam, że bardzo się z tego cieszę, ponieważ brakowało mi tych ludzi. Niestety nie wszyscy wrócili. Jedni boją się zarazić inni zmarli, więc grono trochę się zmniejszyło. Na jednym wykładzie miałam tyko dwie osoby plus trzecia zatrudniona jako pracownik. Ale to nic, zrealizowałam temat, jakbym przemawiała do dwudziestu ludzi. Teraz jest już trochę lepiej, ale jeszcze daleko do pełnej sali.  Bardzo mnie cieszy widok moich wiernych słuchaczy, którzy od wielu lat przychodzą na moje "lekcje.” Jest jeden pan ze złamanym kręgosłupem i pani oczytana, która jako jedyna zadaje mi pytania, była pani robiąca na drutach i pan poważny, który zawsze dbał, żeby była cisza. Są osoby, które chętnie wciągnęłyby mnie w dyskusję polityczną i tacy, którzy po prostu cieszą się, że mogą się ze mną spotkać. Są niesamowici i otaczają mnie takim szacunkiem, że aż jest mi głupio, bo ja nie przemawiam, jak wielce szanowna osoba, tylko, jak to ja, szybko, lekko i z humorem. Cieszą mnie też nowe twarze i to, że podoba im się mój sposób wykładania. Mam nawet zamówienia na kolejne tematy, które będę realizować w czerwcu i we wrześniu. Chociaż mam nadzieję, że od września wrócę do nich z młodzieżą na spotkania warsztatowe i integracyjne. Ale o czym ja mówię, wakacje za pasem, a ja o nowym roku szkolnym. To już chyba podchodzi pod chorobę zawodową.

I pomyśleć, że trafiłam tam wiele lat temu z jednorazowym wykładem o sylwestrze z karnawałem  i jak się okazało zostałam na dłużej. Ja, która nie ma podejścia do starszych ludzi jeżdżę tam regularnie i z wielką ochotą. To dla nich mam krótki plan lekcji w poniedziałek, wszystko po to, żebym mogła tam być.

To są moi staruszkowie. Niestety, niektórych już nie ma na tym świecie, ale są w mojej pamięci, a zastępują ich kolejni chętni na słuchanie moich wypocin.

I chciałam się z Wami tą radością podzielić.


*Na zdjęciu kwiatek robiony z okazji Dnia Kobiet w CPS 2019

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wycieczka do Berlina, Poczdamu i nie tylko cz.2

-
Obraz
  Ich war in Berlin . Czyli, byłam w Berlinie. No i rozczarowałam się tym miastem. Już piszę dlaczego. I pamiętajcie, że piszę o Berlinie, nie o całych Niemcach   Czytajcie. …………………………………………………………………… Jadąc do stolicy Niemiec wyobrażałam sobie idealne miasto, czyste, piękne, symetryczne i estetycznie powalające. Byłam w końcu w Hanowerze, który był piękny i w Hamburgu, który może nie był piękny, ale sensownie zorganizowany. Tego samego spodziewałam się, a nawet więcej, po Berlinie. Tymczasem (niestety) przyznaję mu tytuł najbrzydszego miasta, w którym byłam. I ja wiem, że większość aglomeracji znalazła się kiedyś po stronie NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej) czyli komunistycznej, ale przecież Warszawa też była w rękach komunistów i oni potrafili ją całkiem ładnie odbudować. Nawet Muranów i MDM mają swój urok. Tymczasem Berlin wygląda tak, jakby dziecko układało klocki w ciemności. Ani ładu, ani składu. Na przykład, na jednym placu mamy ustawione zupełnie ni...
Read more »

Jeśli będę sławna proszę, nie cytujcie mnie

-
Obraz
Do napisania tego postu natchnęły mnie cytaty różnych ludzi wyświetlane na ekranach w komunikacji miejskiej. Także w mojej pracy każdego dnia mijam złote myśli patrona szkoły. I tak się zastanawiam, po co je się umieszcza? Po co wyrywa się zdanie z dłuższej wypowiedzi i podaje, jako coś wartego przemyślenia? Zastanawiam się również nad tym, dlaczego niektórzy ludzie zbierają złote myśli i zapisują je w zeszytach? Czy oprócz tego, że je zapisali, to czy wracają potem do nich? Czy je rozważają? Czy tylko jest to chwilowy poryw serca? Czy ja, czytając cytaty w autobusie zastanawiam się nad ich sensem? Czy raczej zastanawiam się, po co mi to?  Czy osoby wypowiadając dane zdanie na pewno miały, to na myśli? A może to było zaprzeczenie w dłuższej wypowiedzi? I  tym sposobem zamiast złotej myśli, mamy anty myśl? No właśnie. I nie chodzi o to, że ja krytykuję osoby cytowane czy tych, dla których te krótkie wypowiedzi są ważne.  Sama mam dwa ulubione cytaty. Jeden, który pomaga mi...
Read more »

Studniówka

-
Obraz
 Czas studniówkowy uważam za rozpoczęty. I nie będę tu pisać o jednej imprezie, którą nota bene miałam w sobotę.  Jako nauczyciel mam to szczęście, że mogę co roku chodzić na studniówki. Oczywiście nie pojawiam się na wszystkich. Na pewno jestem na tych, na których są moi wychowankowie. W innych przypadkach wszystko zależy od tego, czy się zwiążę z klasami, które uczę. W tym roku wybrałam się, a wraz ze mną moi najfajniejsi znajomi z pracy. Plus inni🙂. Ale ja przecież nie chcę pisać o nas belfrach, a o bawiących się maturzystach. No, o nas pewnie trochę też. Ale od początku. Był taki moment w mojej pracy i nie chodzi o czas pandemii, że zastanawiałam się, czy w ogóle jest jeszcze sens robienia studniówek. Kiepskie zainteresowanie ze strony uczniów, szybko wychodzili i w ogóle atmosfera wokół tego balu była ciężka. Myślałam sobie, że młodzież dzisiaj ma tyle atrakcji, że studniówka nie jest już tym, na co się czeka. Na szczęście się myliłam. I chyba pomogła w tym pandemia. Bo ...
Read more »