Być kobietą, to znaczy...

-

...mieć tysiąc odsłon, ale kilka cech wspólnych. 

Dzisiaj jadąc do pracy poczyniłam kilka spostrzeżeń na temat naszej kobiecości, co z nią robimy i jak to w ogóle wygląda.

Czasami nie da się przejść obojętnie obok jakieś kobiety i nie pomyśleć - ależ ona jest kobieca. Ma odpowiednie ruchy ciałem, gesty, spojrzenia, a co najlepsze, wcale nie musi być ubrania w "suknię balową z kokardami i mieć fryzury".  Osobiście znam takie babeczki, które uważam za wzór kobiecości i oczu od nich nie mogę oderwać. A wcale nie ubierają się jakoś tam szczególnie, ale mają to "coś". 

Czy to oznacza, że cała reszta babskiego rodu, to beznadziejne przypadki nie wiadomo czego? Absolutnie nie, bo to co mnie wydaje się kobiece, dla kogoś może być mdłe lub nieciekawe i to jest piękne, bo to daje nadzieję, że w każdej z nas jest  to "coś". Może uśpione, może stłamszone, a może za bardzo na wierzchu, ale "coś" jest.:)

I dzisiaj miałam przed oczami zestawienie dwóch kobiet. Jedna dorosła, druga młoda.

Ta starsza ubrana w krótką spódnicę (lub sukienkę, nie pamiętam, bo gapiłam się głównie na wysoko sznurowane sandały), jakiś sweterek, miała ładną maskę na twarzy, makijaż i była delikatna w ruchach. Widać było, że lubi dbać o siebie i lubi ładnie wyglądać. To oczywiście jej się udało, skoro nawet ja zwróciłam na nią uwagę.:)

Młodsza dziewczyna reprezentowała styl na babochłopa. Czarne krótkie bojówki, czarna koszulka, krótkie włosy, czarny plecak, trampki, ciężki chód. Widziałam ją od tyłu, więc w pierwszej chwili myślałam nawet, że to chłopak, ale...

Choćby nie wiem, jak była zbuntowaną chłopczycą (ja też taka byłam), to nie dało się jej wykorzenić "kobiety" z siebie. Otóż na plecaku smętnie powiewała zawieszka w kształcie fioletowego serduszka. I tak sobie myślę, że naprawdę możemy mieć tysiąc odsłon. Możemy być damami, dresiarami, babochłopami, laleczkami jak z obrazka, fankami metalu i punkami, ale zawsze, ale to zawsze gdzieś tam mamy swój odpowiednik smętnego filetowego serduszka. Może to być różowy futerał na telefon albo długopis z postaciami, z bajek. W moim przypadku, to były pomalowane paznokcie u rąk. I może jeszcze coś, ale nie pamiętam co...:)

Nie  mam tu pomalowanych paznokci, ale bluza jest męska:) Taki trochę chłopak ze mnie był  czasami :)

Ale za to teraz...., mucha nie siada:)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wycieczka do Berlina, Poczdamu i nie tylko cz.2

-
Obraz
  Ich war in Berlin . Czyli, byłam w Berlinie. No i rozczarowałam się tym miastem. Już piszę dlaczego. I pamiętajcie, że piszę o Berlinie, nie o całych Niemcach   Czytajcie. …………………………………………………………………… Jadąc do stolicy Niemiec wyobrażałam sobie idealne miasto, czyste, piękne, symetryczne i estetycznie powalające. Byłam w końcu w Hanowerze, który był piękny i w Hamburgu, który może nie był piękny, ale sensownie zorganizowany. Tego samego spodziewałam się, a nawet więcej, po Berlinie. Tymczasem (niestety) przyznaję mu tytuł najbrzydszego miasta, w którym byłam. I ja wiem, że większość aglomeracji znalazła się kiedyś po stronie NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej) czyli komunistycznej, ale przecież Warszawa też była w rękach komunistów i oni potrafili ją całkiem ładnie odbudować. Nawet Muranów i MDM mają swój urok. Tymczasem Berlin wygląda tak, jakby dziecko układało klocki w ciemności. Ani ładu, ani składu. Na przykład, na jednym placu mamy ustawione zupełnie ni...
Read more »

Jeśli będę sławna proszę, nie cytujcie mnie

-
Obraz
Do napisania tego postu natchnęły mnie cytaty różnych ludzi wyświetlane na ekranach w komunikacji miejskiej. Także w mojej pracy każdego dnia mijam złote myśli patrona szkoły. I tak się zastanawiam, po co je się umieszcza? Po co wyrywa się zdanie z dłuższej wypowiedzi i podaje, jako coś wartego przemyślenia? Zastanawiam się również nad tym, dlaczego niektórzy ludzie zbierają złote myśli i zapisują je w zeszytach? Czy oprócz tego, że je zapisali, to czy wracają potem do nich? Czy je rozważają? Czy tylko jest to chwilowy poryw serca? Czy ja, czytając cytaty w autobusie zastanawiam się nad ich sensem? Czy raczej zastanawiam się, po co mi to?  Czy osoby wypowiadając dane zdanie na pewno miały, to na myśli? A może to było zaprzeczenie w dłuższej wypowiedzi? I  tym sposobem zamiast złotej myśli, mamy anty myśl? No właśnie. I nie chodzi o to, że ja krytykuję osoby cytowane czy tych, dla których te krótkie wypowiedzi są ważne.  Sama mam dwa ulubione cytaty. Jeden, który pomaga mi...
Read more »

Studniówka

-
Obraz
 Czas studniówkowy uważam za rozpoczęty. I nie będę tu pisać o jednej imprezie, którą nota bene miałam w sobotę.  Jako nauczyciel mam to szczęście, że mogę co roku chodzić na studniówki. Oczywiście nie pojawiam się na wszystkich. Na pewno jestem na tych, na których są moi wychowankowie. W innych przypadkach wszystko zależy od tego, czy się zwiążę z klasami, które uczę. W tym roku wybrałam się, a wraz ze mną moi najfajniejsi znajomi z pracy. Plus inni🙂. Ale ja przecież nie chcę pisać o nas belfrach, a o bawiących się maturzystach. No, o nas pewnie trochę też. Ale od początku. Był taki moment w mojej pracy i nie chodzi o czas pandemii, że zastanawiałam się, czy w ogóle jest jeszcze sens robienia studniówek. Kiepskie zainteresowanie ze strony uczniów, szybko wychodzili i w ogóle atmosfera wokół tego balu była ciężka. Myślałam sobie, że młodzież dzisiaj ma tyle atrakcji, że studniówka nie jest już tym, na co się czeka. Na szczęście się myliłam. I chyba pomogła w tym pandemia. Bo ...
Read more »