Powrót posła

-

Julian Ursyn Niemcewicz.
Kolejna lektura, którą przeczytałam podczas kwarantanny i która bardzo mi się spodobała. Jest to tak zwana komedia polityczna, umiejscowiona w czasie trwania Sejmu Wielkiego, tuż przed uchwaleniem Konstytucji 3 Maja. Moja przyjaciółka(filolog polski), dowiedziawszy się co czytam napisała mi w smsie, że woli Juliana z Madagaskaru niż Ursyna. Cóż za brak serca dla tak wielkiego pisarza oświeceniowego. Pewnie za nim nie przepada, bo komedia jest właśnie polityczna, a nie romantyczna. Dla mnie, jako historyka, to rarytas i perełka. Mimo, że sztuka jest fikcyjna, to i tak przekazuje bardzo dużo informacji o tym, co się działo wtedy w Polsce. Jaki był sposób myślenia szlachty zarówno tej popierającej reformy, jak i tej, która się im sprzeciwiała. Można to niejako zobaczyć  na żywo. Nawet wyciągnęłam fragment, żeby przekuć go w tekst źródłowy dla młodzieży.
Bohaterowie utworu ukazują nam dwa obozy polityczne. Podkomorzy z żoną i Walerym stronnictwo reformatorskie, a Starosta Gadulski stronnictwo przeciwników reform w Polsce. Mamy też postać Szarmanckiego, który reprezentuje grupę ludzi, których nic nie interesuje oprócz czubka własnego nosa i pieniędzy. Jest też Teresa, panna na wydaniu, o której rękę starają się Walery z Szarmanckim. Na przeszkodzie miłości Walerego i Teresy stoi oczywiście polityka. Na szczęście to komedia, więc wszystko dobrze się kończy. Oprócz polityki polskiej i miłosnego akcentu autor umieścił w fabule ówczesne gorące tematy, takie jak Rewolucja Francuska, równanie polityczne szlachty oraz przesłanki do zniesienia pańszczyzny chłopom.
Dla mnie Niemcewicz świetnie ujął nasze przywary i dobrze ocenił nastroje polityczne tamtych czasów. A wsadził to wszystko w komedię, która na papierze dobrze się kończy, ponieważ była pisana w 1790 roku, czyli przed drugim rozbiorem Polski. Pisarz musiał z dużą nadzieją patrzeć na Konstytucję 3 maja i na odrodzenie się upadającej Polski. Historia jednak potoczyła się zupełnie inaczej i osoby pokroju starosty Gadulskiego  poskarżyły się Katarzynie II, w wyniku czego doszło do konfederacji targowickiej i wojny z Rosją oraz drugiego rozbioru Polski. We mnie Powrót posła wywołuje lekki smutek, ponieważ Julian Ursyn Niemcewicz umieścił w niej dużo nadziei dla przyszłych losów Polski, które 2 lata później zostały pogrzebane.
Niemniej jednak, polecam.
Podobne linki:
https://doniesieniazpolawalkinoyer.blogspot.com/2020/04/albert-camus-dzuma.html
https://doniesieniazpolawalkinoyer.blogspot.com/2020/04/aleksander-fredro-sluby-panienskie.html
https://doniesieniazpolawalkinoyer.blogspot.com/2020/04/lektury.html
https://doniesieniazpolawalkinoyer.blogspot.com/2020/04/moralnosc-pani-dulskiej.html

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wycieczka do Berlina, Poczdamu i nie tylko cz.2

-
Obraz
  Ich war in Berlin . Czyli, byłam w Berlinie. No i rozczarowałam się tym miastem. Już piszę dlaczego. I pamiętajcie, że piszę o Berlinie, nie o całych Niemcach   Czytajcie. …………………………………………………………………… Jadąc do stolicy Niemiec wyobrażałam sobie idealne miasto, czyste, piękne, symetryczne i estetycznie powalające. Byłam w końcu w Hanowerze, który był piękny i w Hamburgu, który może nie był piękny, ale sensownie zorganizowany. Tego samego spodziewałam się, a nawet więcej, po Berlinie. Tymczasem (niestety) przyznaję mu tytuł najbrzydszego miasta, w którym byłam. I ja wiem, że większość aglomeracji znalazła się kiedyś po stronie NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej) czyli komunistycznej, ale przecież Warszawa też była w rękach komunistów i oni potrafili ją całkiem ładnie odbudować. Nawet Muranów i MDM mają swój urok. Tymczasem Berlin wygląda tak, jakby dziecko układało klocki w ciemności. Ani ładu, ani składu. Na przykład, na jednym placu mamy ustawione zupełnie ni...
Read more »

Jeśli będę sławna proszę, nie cytujcie mnie

-
Obraz
Do napisania tego postu natchnęły mnie cytaty różnych ludzi wyświetlane na ekranach w komunikacji miejskiej. Także w mojej pracy każdego dnia mijam złote myśli patrona szkoły. I tak się zastanawiam, po co je się umieszcza? Po co wyrywa się zdanie z dłuższej wypowiedzi i podaje, jako coś wartego przemyślenia? Zastanawiam się również nad tym, dlaczego niektórzy ludzie zbierają złote myśli i zapisują je w zeszytach? Czy oprócz tego, że je zapisali, to czy wracają potem do nich? Czy je rozważają? Czy tylko jest to chwilowy poryw serca? Czy ja, czytając cytaty w autobusie zastanawiam się nad ich sensem? Czy raczej zastanawiam się, po co mi to?  Czy osoby wypowiadając dane zdanie na pewno miały, to na myśli? A może to było zaprzeczenie w dłuższej wypowiedzi? I  tym sposobem zamiast złotej myśli, mamy anty myśl? No właśnie. I nie chodzi o to, że ja krytykuję osoby cytowane czy tych, dla których te krótkie wypowiedzi są ważne.  Sama mam dwa ulubione cytaty. Jeden, który pomaga mi...
Read more »

Studniówka

-
Obraz
 Czas studniówkowy uważam za rozpoczęty. I nie będę tu pisać o jednej imprezie, którą nota bene miałam w sobotę.  Jako nauczyciel mam to szczęście, że mogę co roku chodzić na studniówki. Oczywiście nie pojawiam się na wszystkich. Na pewno jestem na tych, na których są moi wychowankowie. W innych przypadkach wszystko zależy od tego, czy się zwiążę z klasami, które uczę. W tym roku wybrałam się, a wraz ze mną moi najfajniejsi znajomi z pracy. Plus inni🙂. Ale ja przecież nie chcę pisać o nas belfrach, a o bawiących się maturzystach. No, o nas pewnie trochę też. Ale od początku. Był taki moment w mojej pracy i nie chodzi o czas pandemii, że zastanawiałam się, czy w ogóle jest jeszcze sens robienia studniówek. Kiepskie zainteresowanie ze strony uczniów, szybko wychodzili i w ogóle atmosfera wokół tego balu była ciężka. Myślałam sobie, że młodzież dzisiaj ma tyle atrakcji, że studniówka nie jest już tym, na co się czeka. Na szczęście się myliłam. I chyba pomogła w tym pandemia. Bo ...
Read more »