Film – Liga Sprawiedliwości (2017)

Dałam temu filmowi pięć punktów. Był poprawny, ale niczym mnie nie zachwycił. Nie miałam ani jednego momentu napięcia, gdzie bym się zastanawiała, co dalej. Fabuła prosta, jak konstrukcja cepa. Liga dobra, wróg zły, trzeba zabić wroga, ale w międzyczasie należałoby jeszcze rzucić kilkoma dowcipnymi dialogami, żeby widz się nie znudził. W ogóle, to straszne jest, kiedy oni mają te wszystkie moce i nic im się nie dzieje, mimo, że wróg rozpłaszcza ich na ścianie lub wbija na kilkadziesiąt centymetrów w beton. Ani siniaczka, ani jednej plamki. Jedynie biedny Batman obrywa. Jedyny wiarygodny, ale…

Ben Affleck, który normalnie wygląda normalnie, to w kostiumie Batmana już nie. Wygląda, jakby mu się kostium skurczył w praniu albo, jak człowiek na sterydach. Twarz mu się wylewała z maski.

Tu dam spoiler, bo nie wytrzymam. Wskrzeszony Superman. Pochowali go, ludzie w żałobie, a oni go wskrzesili. Ok. Inwencja twórcza, poza tym Superman jest Kryptoninem, więc kto go tam wie, może można go przywrócić do życia po kilku tygodniach od pogrzebu. Z resztą, już mnie nic nie zdziwi, w „Arrow” wskrzesili laskę po trzech miesiącach w trumnie i na tym, póki co zakończyłam oglądanie tego serialu… A Superman, to w końcu Superman, jemu wolno ożyć. Ale, odbiegłam od tego, co chciałam napisać. Wskrzesili go i wszyscy podeszli do tego, jakby wrócił z dłuższych wakacji, a nie powstał z martwych.

- O żyjesz.

- O tak.

- No to fajnie, uratujmy świat.

- Jupi!!!

Sceny walk były ok., niezbyt długie, więc nie przewijałam. Tylko te zwolnienia tempa. No ludzie, ćwierć filmu w zwolnionym tempie, to już staje się nudne.

Nie podobał mi się też Flash, ale pewnie dlatego, że podoba mi się ten z serialu, więc nie jestem obiektywna. Ogólnie film średni, ale można obejrzeć, efekty fajnie, kilka dowcipnych momentów, dialogi znośne. Ale drugi raz po niego nie sięgnę. Polecam średnio na jeża.