Chwila wolnego

-


Złapałam chwilę wolnego i dziwnie mi z tym.
Od kilku tygodni gnałam na łeb na szyję i nie miałam czasu dla siebie.
No i teraz mam.
I jest dziwnie.
Cały czas mam wrażenie, że coś muszę robić.
Tymczasem, dom posprzątany, pranie zrobione i powieszone, gości z Ukrainy (chwilowo) oddałam w inne ręce i nawet tata wybył ze swoim towarzystwem do Ciechanowa. Jestem sama i mogę cieszyć się względną ciszą (zmywarka szemrze w kuchni). Nic tylko leżeć i odpoczywać. No i leżę, no i jest mi dziwnie, bo mój organizm nadal jest w trybie roboczym.
Właśnie staram się go wyłączyć.
A jak najlepiej to zrobić? Zająć się czymś bezproduktywnym, dlatego przed chwilą włączyłam TV, ale to co zobaczyłam, mocno mnie rozczarowało, więc teraz siedzę w ciszy (względnej) i piszę do was ten tekst.
W zasadzie, to z pisaniem zeszłam na psy. A dokładnie mówiąc w opisywaniu jakiś ciekawych zdarzeń lub komentowaniu czegoś, co mnie irytuje lub bawi.
Zeszłam na psy, skoro jedyne o czym piszę, to moja alergia i nuda dnia codziennego.
Mam nadzieję, że to się zmieni, ponieważ jako tako opanowałam katar i przestałam żyć w niedoczasie. Znowu zacznę rozglądać się za tematami, które warto by było opisać.
Niestety mam złą wiadomość dla fanów moich opowiadań. Nie ma co ukrywać, wypaliłam się, więc nie będę niczego obiecywać, bo nie mam pomysłów, ani na kontynuację, ani na żadne nowości. Kilka lat temu, też mnie to spotkało, więc się nie martwię i wiem, jak temu zaradzić. Po prostu przestałam pisać dla własnej przyjemności i tylko wyrabiałam normę, kiedy co dodać, kiedy, co napisać. Opowiadania ciąguty, też mnie zmęczyły. Chcę wrócić do krótkich tekstów, ale kiedy to zrobię, nie wiem.
Tymczasem idę zjeść grzyby duszone, a potem będę leżeć.
Pozdrawiam

Komentarze

  1. Noyer28 września 2019 13:55

    Odpowiadam na komentarz z wpisu - Informacja. Skasowałam wpis nie sprawdzając, czy są komentarze. Odpowiedź jest dla - KailaaMoor.
    We wpisie powyżej dowie się Pani, że wypaliłam się na razie jako pisarka opowiadań, ale to pewnie przejściowe. Więzienna Planeta na razie jest zawieszona, ale dobrze wiedzieć, że komuś się spodobała, to mnie z pewnością zmobilizuje do jej kontynuacji. Ale za jakiś czas.
    Co do tego opowiadania, które było dawno temu, już go nie mam w komputerze, ale szczerze mówiąc mam je w głowie i czasami do niego wracam. Może napiszę coś podobnego? W podobnym klimacie jest Kryjówka, a przede wszystkim polecam "Dwa rody." Tam też są groźni ludzie.Bardzo lubię to opowiadanie. Jest w pierwszej dziesiątce moich ulubionych.
    Dziękuję za życzenia, mam nadzieję, że się spełnią:)
    Pozdrawiam i życzę dobrego czytania

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. KailaaMoor7 października 2019 00:06

      Serdecznie dziękuję za odpowiedź :)
      Będę czekać aż wróci Pani do pisania i zaglądać na bloga :)
      Pozdrawiam :) i życzę by wena wróciła jak najszybciej :)

      Usuń
  2. Noyer7 października 2019 07:55

    Ja piszę, piszę, tylko krótkie teksty.:)
    Dziękuję za życzenia i pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wycieczka do Berlina, Poczdamu i nie tylko cz.2

-
Obraz
  Ich war in Berlin . Czyli, byłam w Berlinie. No i rozczarowałam się tym miastem. Już piszę dlaczego. I pamiętajcie, że piszę o Berlinie, nie o całych Niemcach   Czytajcie. …………………………………………………………………… Jadąc do stolicy Niemiec wyobrażałam sobie idealne miasto, czyste, piękne, symetryczne i estetycznie powalające. Byłam w końcu w Hanowerze, który był piękny i w Hamburgu, który może nie był piękny, ale sensownie zorganizowany. Tego samego spodziewałam się, a nawet więcej, po Berlinie. Tymczasem (niestety) przyznaję mu tytuł najbrzydszego miasta, w którym byłam. I ja wiem, że większość aglomeracji znalazła się kiedyś po stronie NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej) czyli komunistycznej, ale przecież Warszawa też była w rękach komunistów i oni potrafili ją całkiem ładnie odbudować. Nawet Muranów i MDM mają swój urok. Tymczasem Berlin wygląda tak, jakby dziecko układało klocki w ciemności. Ani ładu, ani składu. Na przykład, na jednym placu mamy ustawione zupełnie ni...
Read more »

Jeśli będę sławna proszę, nie cytujcie mnie

-
Obraz
Do napisania tego postu natchnęły mnie cytaty różnych ludzi wyświetlane na ekranach w komunikacji miejskiej. Także w mojej pracy każdego dnia mijam złote myśli patrona szkoły. I tak się zastanawiam, po co je się umieszcza? Po co wyrywa się zdanie z dłuższej wypowiedzi i podaje, jako coś wartego przemyślenia? Zastanawiam się również nad tym, dlaczego niektórzy ludzie zbierają złote myśli i zapisują je w zeszytach? Czy oprócz tego, że je zapisali, to czy wracają potem do nich? Czy je rozważają? Czy tylko jest to chwilowy poryw serca? Czy ja, czytając cytaty w autobusie zastanawiam się nad ich sensem? Czy raczej zastanawiam się, po co mi to?  Czy osoby wypowiadając dane zdanie na pewno miały, to na myśli? A może to było zaprzeczenie w dłuższej wypowiedzi? I  tym sposobem zamiast złotej myśli, mamy anty myśl? No właśnie. I nie chodzi o to, że ja krytykuję osoby cytowane czy tych, dla których te krótkie wypowiedzi są ważne.  Sama mam dwa ulubione cytaty. Jeden, który pomaga mi...
Read more »

Studniówka

-
Obraz
 Czas studniówkowy uważam za rozpoczęty. I nie będę tu pisać o jednej imprezie, którą nota bene miałam w sobotę.  Jako nauczyciel mam to szczęście, że mogę co roku chodzić na studniówki. Oczywiście nie pojawiam się na wszystkich. Na pewno jestem na tych, na których są moi wychowankowie. W innych przypadkach wszystko zależy od tego, czy się zwiążę z klasami, które uczę. W tym roku wybrałam się, a wraz ze mną moi najfajniejsi znajomi z pracy. Plus inni🙂. Ale ja przecież nie chcę pisać o nas belfrach, a o bawiących się maturzystach. No, o nas pewnie trochę też. Ale od początku. Był taki moment w mojej pracy i nie chodzi o czas pandemii, że zastanawiałam się, czy w ogóle jest jeszcze sens robienia studniówek. Kiepskie zainteresowanie ze strony uczniów, szybko wychodzili i w ogóle atmosfera wokół tego balu była ciężka. Myślałam sobie, że młodzież dzisiaj ma tyle atrakcji, że studniówka nie jest już tym, na co się czeka. Na szczęście się myliłam. I chyba pomogła w tym pandemia. Bo ...
Read more »