Krótkie podróże po Mazowszu

-

 


 

„Piękna nasza Polska cała, piękna żyzna i wspaniała

Lecz najmilsze i naj
zdrowsze przecież, człeku, jest Mazowsze”

 

W tę niedzielę byłam zwiedzać kolejną część Mazowsza. O dziwo, nie wylądowałam nad Wkrą tylko nad Narwią. Jaka trasa?

Oczywiście boczne drogi, piasek, las i krzaki.

Jabłonna, Serock, Somianka, Porządzie – las, las, las, las, Pulwy (bagniska i łąki), Stary Lubiel i nawrotka do domu, ponieważ prom przez Narew był zamknięty. A to był cel podróży.

Co tam można było spotkać ciekawego?

Ano.

W Jadwisinie, jest piękny wąwóz prowadzący nad Narew, ale nie ma drogi wzdłuż rzeki, więc się zawracaliśmy.

Jadąc od Somianki w stronę Wyszkowa, na samym szczycie wzniesienia, przy dobrej pogodzie można zobaczyć panoramę Warszawy. A dokładnie mówiąc wieżowce. Zatrzymałam się, zobaczyłam i się zachwyciłam. Z tym, że nie mam super ekstra aparatu, więc musicie uwierzyć mi na słowo, że te dziwne znaczki na zdjęciu, to właśnie panorama  stolicy.

 


Potem skręciliśmy w kierunku miejscowości Ulasek i przejechaliśmy bocznymi drogami do Starego Lubiela. Co było ciekawego po trasie? Bardzo dużo starych drewnianych domów i to nie pustostanów. Jedne stare, ale z wymienionymi, plastikowymi oknami, inne nowe i też drewniane, przynajmniej z zewnątrz. Przestrzenie i pola. No i zając Poziomka umykający przez łąkę. Potem wjechaliśmy w las w Nowych Wielątkach. Droga była zniszczona i spod piachu widać było stary asfalt. Nie było problemu, bo nie było, jakiś dużych wybojów czy przepastnych dziur. Myślicie, że to było bez sensu? O nie. Widoki piękne, no i trafiliśmy na stary cmentarz z lat 1914-1915, na którym pochowani zostali rosyjscy i niemieccy żołnierze. Mogiły są zadbane i widać, że odwiedzane, bo wśród mchu stały znicze. My (bo nie byłam sama) też swój postawiliśmy.

A potem dojechaliśmy do Porządzia, gdzie pomyślałam – Cywilizacja!!! Asfalt!!! I po chwili znowu wjechaliśmy w krzaki. A dokładniej mówiąc w las i piaskową trasę na tak zwane Pulwy. To nie jest miejscowość, a rozległe bagniska i łąki. Przejechaliśmy przez nie nadal nie było asfaltu, za to urocze wsie Grądy Polewne i Grodziczno. Potem nastała CYWILIZACJA – asfalt.

W końcu dojechaliśmy do Starego Lubiela, gdzie za miasteczkiem mieliśmy się zabrać na prom na Narwi, ale niestety był nieczynny (dopiero w domu sprawdziłam, że trzeba było dzwonić do właściciela, no nic trzeba będzie jechać jeszcze raz). Zawróciliśmy i wróciliśmy do Jabłonny.

Poniżej zdjęcia z krótkimi opisami.

 


Cmentarz rosyjsko - niemiecki. 

Pomyślałam sobie, że bili się po przeciwnych stronach, a leżą w tych samych mogiłach.






 

 

 

 




PULWY












Drewniany kościół w Starym Lubielu z 1890







Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wycieczka do Berlina, Poczdamu i nie tylko cz.2

-
Obraz
  Ich war in Berlin . Czyli, byłam w Berlinie. No i rozczarowałam się tym miastem. Już piszę dlaczego. I pamiętajcie, że piszę o Berlinie, nie o całych Niemcach   Czytajcie. …………………………………………………………………… Jadąc do stolicy Niemiec wyobrażałam sobie idealne miasto, czyste, piękne, symetryczne i estetycznie powalające. Byłam w końcu w Hanowerze, który był piękny i w Hamburgu, który może nie był piękny, ale sensownie zorganizowany. Tego samego spodziewałam się, a nawet więcej, po Berlinie. Tymczasem (niestety) przyznaję mu tytuł najbrzydszego miasta, w którym byłam. I ja wiem, że większość aglomeracji znalazła się kiedyś po stronie NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej) czyli komunistycznej, ale przecież Warszawa też była w rękach komunistów i oni potrafili ją całkiem ładnie odbudować. Nawet Muranów i MDM mają swój urok. Tymczasem Berlin wygląda tak, jakby dziecko układało klocki w ciemności. Ani ładu, ani składu. Na przykład, na jednym placu mamy ustawione zupełnie ni...
Read more »

Jeśli będę sławna proszę, nie cytujcie mnie

-
Obraz
Do napisania tego postu natchnęły mnie cytaty różnych ludzi wyświetlane na ekranach w komunikacji miejskiej. Także w mojej pracy każdego dnia mijam złote myśli patrona szkoły. I tak się zastanawiam, po co je się umieszcza? Po co wyrywa się zdanie z dłuższej wypowiedzi i podaje, jako coś wartego przemyślenia? Zastanawiam się również nad tym, dlaczego niektórzy ludzie zbierają złote myśli i zapisują je w zeszytach? Czy oprócz tego, że je zapisali, to czy wracają potem do nich? Czy je rozważają? Czy tylko jest to chwilowy poryw serca? Czy ja, czytając cytaty w autobusie zastanawiam się nad ich sensem? Czy raczej zastanawiam się, po co mi to?  Czy osoby wypowiadając dane zdanie na pewno miały, to na myśli? A może to było zaprzeczenie w dłuższej wypowiedzi? I  tym sposobem zamiast złotej myśli, mamy anty myśl? No właśnie. I nie chodzi o to, że ja krytykuję osoby cytowane czy tych, dla których te krótkie wypowiedzi są ważne.  Sama mam dwa ulubione cytaty. Jeden, który pomaga mi...
Read more »

Studniówka

-
Obraz
 Czas studniówkowy uważam za rozpoczęty. I nie będę tu pisać o jednej imprezie, którą nota bene miałam w sobotę.  Jako nauczyciel mam to szczęście, że mogę co roku chodzić na studniówki. Oczywiście nie pojawiam się na wszystkich. Na pewno jestem na tych, na których są moi wychowankowie. W innych przypadkach wszystko zależy od tego, czy się zwiążę z klasami, które uczę. W tym roku wybrałam się, a wraz ze mną moi najfajniejsi znajomi z pracy. Plus inni🙂. Ale ja przecież nie chcę pisać o nas belfrach, a o bawiących się maturzystach. No, o nas pewnie trochę też. Ale od początku. Był taki moment w mojej pracy i nie chodzi o czas pandemii, że zastanawiałam się, czy w ogóle jest jeszcze sens robienia studniówek. Kiepskie zainteresowanie ze strony uczniów, szybko wychodzili i w ogóle atmosfera wokół tego balu była ciężka. Myślałam sobie, że młodzież dzisiaj ma tyle atrakcji, że studniówka nie jest już tym, na co się czeka. Na szczęście się myliłam. I chyba pomogła w tym pandemia. Bo ...
Read more »