Z przymrużeniem oczu

Zocha Kiedy Kaśka zrobiła wszystkie zamówione zdjęcia, Zocha przesłała je mailem do Igora. Nadal dziwiło ją to, że zażyczył sobie takich paskudnych widoczków.   Najwidoczniej chciał wstrząsnąć Francuzami i zmusić ich żeby przyjechali do Polski i przekonali się na własne oczy, że takie koszmary budowlane istnieją naprawdę. Odpisał niemal natychmiast. „Dziękuję Ci moja piękna, są takie, jakie chciałem. Jak zwykle uzupełniamy się bezbłędnie, tak jak kiedyś, pamiętasz? Ale wiem, że czasu już nie cofnę, pozostaje mi tylko wielbić Cię na odległość. Do zobaczenia. Igor.” Miło było czytać tę kwiecistą przemowę, tak inną niż ustne dowody miłości Waldka. Ale za nic w świecie by go nie zamieniła na Igora. Dla niej liczyły się czyny, a jej mąż był właśnie człowiekiem czynu. Rozczuliła się na myśl o Waldku i postanowiła zabrać go w jakieś romantyczne miejsce. To nic, że był zarobiony, na wieczór z żoną   na pewno znajdzie czas. Dominik i Krystian Krystian wszedł do biu...

Krystian i Ewa W końcu i ona poznała słynnego Węgra, który miał spędzić z nimi cały dzień przyglądając się ich pracy. Gdy tylko zobaczył Ewę mruknął do Krystiana: - Ale ma balony. - Też zauważyłeś? – zaśmiał się Krystian – ale nie radzę ci robić żadnych uwag, to nie moja siostra, ta przywali ci w gębę. Ewa oceniła Mohara jako chudego drania z błyskiem w oku i postanowiła wybić go Justynie z głowy. Do tego zauważyła, że na pewno jest w jakimś nałogu albo pił albo ćpał, albo obie opcje na raz. Uśmiechnął się do niej szeroko i rozłożył ręce. - Witaj piękna – wykrzyknął. - No dobra – powiedziała spokojnie – tylko bez podniety, ja tu pracuję. Mohar był zbity z tropu. Jak do tej pory, każda była speszona jego otwartością, ta nawet na niego za bardzo nie spojrzała. - Witaj w mojej rzeczywistości – śmiał się Krystian. - Nie mów, że ci ze mną źle – parsknęła Ewa. - Wspaniale – uśmiechnął się do niej ponuro – wsiadajcie. Niestety nie udało im się dotrzeć w żadne miejsca z l...