Z przymrużeniem oczu

Ewa i Kasia Był lipiec. Przyjaciele Ewy ze studiów rozjechali się do domów i została jej tylko do towarzystwa rodzina. Oczywiście nie narzekała, ale co rówieśnicy to - to rówieśnicy. Z nudów poszła do Kaśki, a tam zastała Adę i Kamila wrzeszczących na całe gardło i bawiących się w jakiś super bohaterów w dużym salonie, który zajmował niemalże cały parter domu. Siostrę znalazła  w kuchni nad krzyżówką. - Oni długo tak mogą? – spytała Ewa. - Długo, ale póki krew się nie leję, nie reaguje – powiedziała spokojnie matka Polka – z czym przyszłaś? Zmieniła temat widząc, że siostra niesie w ręku katalogi z biur podróży. - Wybywam na wakacje, ale nie wiem gdzie. Chcesz mi pomóc w wyborze? Kaśka uśmiechnęła się promiennie. - Wiesz co? Ty masz dobry pomysł. Ostatnio zastanawiałam się z Andrzejem nad miejscem na spędzenie urlopu, może pojedziemy razem? Ewa uśmiechnęła się krzywo. - Ale ja biorę osobny pokój. Ostatnim razem w apartamencie miałam non stop czyjeś stopy na brzuc...

Rozdział XII - Przesyłka Trzeciego dnia spotkaliśmy się z naszym zleceniodawcą przy bramie granicznej i otrzymaliśmy ostatnie wytyczne. - Do Szczecina będziecie jechać około 4-5 godzin. Droga nie jest najlepsza, więc nie rozwiniecie zbyt dużej szybkości. - Zalesiona? – zapytał Tymon. - Raczej pola, ale po około 150 kilometrach zaczną się ruiny. Uważam, że jeżeli ma coś się dziać, to właśnie tam. - Też tak myślę. - A gdzie pozostali uczestnicy? – zapytałam. - Już za bramą. Czekają na was. - Nie odjechali? – zdziwiłam się. - Nie dostali jeszcze kluczyków – uśmiechnął się nasz zleceniodawca. - Kiedy dostaniemy pieniądze? – pytał Tymon. - Ja wam daje teraz pięćdziesiąt tysięcy do podziału, a mój klient da wam drugie po odebraniu paczki. - Dobrze – Tymon przejął walizkę. - Mam nadzieję, że miło spędziliście u nas czas. - Bardzo miło – uśmiechnęła się Dorota – Dziękujemy. - Cała przyjemność po mojej stronie – odezwał się mężczyzna, skłonił się i odszedł. Tym...